Nog een paar dagen op Ameland 24-10 t/m 26-10-2021

Omdat het voor ons geen optie was om alleen voor het wandelevenement naar Ameland te gaan hadden we dus een huis gehuurd. Vier wandelvriendinnen zouden zondags alweer terug gaan maar drie anderen en ik pas dinsdags.

Het was die zondag prima weer voor de tijd van het jaar en we besloten om eerst nog met ons allen naar het oosten van het eiland te fietsen naar het Natuurgebied het Oerd. 

Het Oerd of 't Oerd is een relatief omvangrijk natuurgebied. Het is een oud en begroeid duinencomplex, waarvan de Oerdblinkert met +24 meter het hoogste duin van het eiland is. Het gebied is, samen met het oostelijker gelegen natuurgebied De Hon.

Het Oerd bestaat uit een landschap van oude hoge duinen en vochtige duinvalleien waar het zeewater via geulen vrij in- en uitstroomt. In het oosten ligt De Hon, een uitgestrekt dynamisch strandlandschap waar zich duinen en kwelders vormen. Het natuurgebied is aantrekkelijk voor veel vogelsoorten. In het oostelijke gedeelte van de oude duinen bestaat een zilvermeeuwkolonie met zo'n 3.000 paren. Ook de stormmeeuw heeft er enkele broedkolonies. Andere broedvogels zijn onder meer de blauwe en bruine kiekendief, wulp, kluut, visdief, tapuit en sprinkhaanrietzanger.

Het gebied kent een rijke en gevarieerde plantengroei, die profiteert van de grote afwisseling in het landschap. Er zijn lage zandvlaktes en hoge duinen, droge en natte biotopen met zout- of zoetwater, sommige delen zijn kalkarm en andere juist kalkrijk.

Je hebt daar een pracht uitzicht en ik genoot dan ook met volle teugen. Janny die aan geocaching doet zag dat er daar in de buurt  2 caches zouden moeten bevinden en jawel hoor zij had ze al snel gevonden.

Hierna gingen we richting Nes want we wilden met elkaar nog lunchen voordat de degenen die zouden vertrekken naar de boot moesten. Ik bleef het toch steeds nog wat eng vinden het fietsen op de fietspaden in de duinen. Soms lag er wat losse schelpen en soms ook wat los zand en het was die zondag best druk op de fietspaden. 

We streken neer in restaurant "De Heksenketel" en genoten daar van een heerlijke lunch. 

Hierna keken we nog even in verschillende winkeltjes en gingen toen richting de boot waar we bij restaurant The Harbour nog wat dronken met elkaar voordat de degenen die vertrokken de boot op moesten.

Niet veel later gingen de vertrekkenden hun fietsen inleveren, hun bagage ophalen en de boot op. Wij zwaaiden ze natuurlijk uit.

Wij, de achterblijvers, zijn als gevangenen te zien achter een hek, haha.

Wij gingen weer naar het huis en gingen deze keer naar een snackbar om het avondeten op te halen. Ook deze avond speelden we spelletjes.

De maandag stond een stuk fietsen op ons programma. Gelukkig voor mij was het niet meer zo druk op de fietspaden en waren er nauwelijks tegenliggers. We besloten om in Nes de winkels een bezoek te brengen en ik wilde graag een nieuwe fleece omdat de fleece die ik bij me had problemen met de rits had (ik moest er zelfs uit geholpen worden omdat de rits niet meer open wilde) Ik slaagde gelukkig voor een nieuwen en ook de anderen kochten nog kleding. 

Voordat we we weer naar het huis gingen gingen we nog bij een duinovergang het strand op.

Die avond werd er genoten van een zelfbereide maaltijd en werden er natuurlijk weer spelletjes gedaan.

De dag erop was het voor ons ook de dag van vertrek maar we gingen eerst nog op de fiets richting de vuurtoren.

Heleen, Cora en Conni besloten om de vuurtoren te beklimmen maar ik besloot om niet mee te gaan. Wel grappig dat ze me deze foto stuurden van het uitzicht op de schaduw van de vuurtoren. En ook nog een anderen.

Hierna gingen we richting Hollum om ergens koffie te drinken. Toen we door een stuk bos fietsten kwamen we bij een soort kabouterdorp voor kinderen langs. 

Aangezien ik gek op kabouters ben en ik een min of meer kabouterfiets had wilde ik hier graag op de foto, haha. Na de koffie gingen we richting Nes en namen we in de duinen nog een kijkje bij de kijkwand van Kooi van Woldringh waar helaas niets te zien was.

Hierna was het tijd om richting de pier te gaan waar ook wij ons laatste drankje op Ameland nuttigden met een borrelgarnituur. 

Ik verliet het eiland in stijl met een koffie met een nobeltje erin.

Nobeltje is een Amelands likeur die vroeger illegaal werd gestookt op het eiland. Sinds 1982 wordt de likeur niet meer op Ameland maar in een stokerij in Schiedam vervaardigd volgens het recept van de familie Nobel. Het Nobeltje behoort tot de likeuren, onder de categorieën ‘rumpunch’. Het is binnenlands gedistilleerd en het alcoholpercentage van Nobeltje is 32 vol.%.

Ook wij leverden onze fietsen in en namen onze bagage in ontvangst en niet veel later vertrokken we met de boot weer naar het vaste land waarna we na een voorspoedige autorit weer thuis kwamen.

Ik heb genoten van de dagen en ben mijn wandelvriendinnen dankbaar dat ze mij mee wilden hebben ik ben tenslotte in hun ogen waarschijnlijk al heel bejaard. Het weer was op de dag van de heenreis na prima. Ook vind ik de natuur op Ameland schitterend.