Slechts twee kilometer van de tien kunnen wandelen 26-11-2022

Zaterdag 26 november hield de wandelvereniging de "FLAL" in mijn woonplaats Veendam de Parkstadwandeltocht. Veendam staat bekend als Parkstad vandaar de naam Parkstadwandeltocht dan ook. Omdat ze deze keer ook een afstand van 10 km hadden besloot ik om deze te gaan lopen. Deze wandelvereniging heet niet voor niets de "Friese Lange Afstand Lopers" want hun minste afstand is 25 km maar eenmaal in het wandelseizoen is er sinds enkele jaren ook een afstand van 10 kilometer bijgekomen.

Veendam ligt in de zogenaamde oude Veenkoloniën. Tot de 17e eeuw was het gebied maar kleinschalig bewoond. Het gebied was vooral belangrijk voor de turf in de grond. Door het winnen van het turf ontstond een nieuw landschap. Dit zie je onder andere terug in de kaarsrechte kanalen. Langs deze wateren werd het turf vervoerd naar fabrieken en afnemers. Turf is gedroogd veen, dus dat verklaart ook de naam "Veendam", ontstaan in 1655.

In 1973 werd een veenkoloniale boerderij 'her'bouwd als huisvesting van een veenkoloniaal openlucht museum. Het is nu bekend als de Borgerswoldhoeve en in gebruik als horecagelegenheid.

De Borgerswoldhoeve was de startlocatie van wandeltocht.

Ik vroeg me al wel af toen ik bij de startlocatie was of ik me wel moest inschrijven want ik was nogal kortademig maar ik besloot het toch te gaan proberen. Ik hoopte dat de kortademigheid snel over zou gaan want ik was er op de fiets heen gegaan  en het was wat mistig.

De eerste kilometers gingen door het recreatiepark Borgerswold.

Het recreatiepark Borgerswold beslaat een oppervlakte van 450 hectare. In 1971 is men begonnen met een zandafgravingen, waardoor de waterpartijen zijn ontstaan. In de loop der jaren is het gebied doorontwikkeld tot en recreatiegebied met veel bezoekers uit de wijde omgeving van Veendam. 

Ik werd steeds ingehaald door andere wandelaars dat is op zich niet zo vreemd want dat gebeurd altijd maar ze waren nu zo uit het zicht verdwenen. Mijn kortademigheid wilde nog niet erg zakken en het leek ook wel of ik lood in mijn benen had (de dag ervoor had de fysiotherapeut me flink wat oefeningen met mijn benen laten doen)

Ik besloot (hoe spijtig dan ook) om weer terug te gaan naar de startlocatie want ik had op de routebeschrijving gezien dat er een vervelend onverhard pad in zat. Op dit onverharde pad was ik weleens erg gevallen bij het gemaal bij een wandeltocht in het verleden.

Ik koos een andere weg terug naar de startlocatie en toen ik me afmelden nam ik in het restaurant plaats, dronk er koffie, en na een poosje ging het gelukkig weer beter en kon ik weer op de fiets naar huis.

Ik vond het heel jammer dat ik de tocht niet heb kunnen volbrengen vooral omdat er in mijn omgeving nauwelijks georganiseerde wandeltochten meer zijn.