Even toch wel wat bezorgd en o.a. een bezoek aan Tekirova. Week 4

Begin deze week kregen we een WhatsApp van mijn schoonzusje dat ze met Solo naar de dierenarts gegaan was omdat hij erg sloom was, niet gegeten had (wat echt een teken is dat hij ziek is want hij krijg altijd afgewogen brokken omdat hij geen maat kan houden) en ook niet geplast en ontlasting gehad had. De dierenarts heeft hem vastgehouden omdat de plasbuis verstopt zat. Dit probleem komt veel vaker bij katers voor, we hebben er al eens een gehad die tenslotte zelfs geopeerd moest worden. Al met al is hij er 2 nachten gebleven en we waren dan ook weer blij dat we een WhatsApp met een foto van hem kregen waarop hij als vanouds weer op de aanrecht zat.
Fijn dat mijn schoonzusje zo adequaat gereageerd heeft want het is toch iets wat niet vanzelf zou zijn overgegaan.
Er zijn maar twee personen die ik eigenlijk zolang de zorg voor Solo toevertrouwt en dat zijn mijn schoonzusje en mijn zusje. Beiden ook gek op katten. Schoonzuslief bij deze nog dank dat je zo snel met hem naar de dierenarts ging.

Deze week gingen we ook richting het Kugulu Park in Kemer. Een klein parkje wat aan zee ligt. Hoe dichter we bij zee kwamen hoe meer we de wel erge frisse zeewind voelden. In het parkje waren heel wat dieren zoals zwanen, konijen, turkse tortels, etc. In Nederland zou het een soort kinderboerderijtje zijn. Ook was het uitzicht er erg mooi over zee. De ene kant was richting de jachthaven en de andere kant richting Antalya.

In dit gedeelte van Kemer hebben de hotels een eigen stuk strand en is het soms niet mogelijk om zomaar een stuk over het strand te lopen. Aan de rietpluimen bij het vruchtenstalletje was goed te zien dat er flink wat wind stond.

Wij gingen richting de jachthaven en hier loopt een boulevard langs de hotels en het strand. Al de hotels zijn nu gesloten wat trouwens ook geldt voor de hotels in Camyuva en Tekirova. In de plaats waar wij zitten zijn maar twee hotels open. Ik moet er ook niet aan denken om hier in het hoogseizoen te zijn. Een en al massatoerisme en dat trekt me helemaal niet.

Toen we weer door de winkelstraat liepen op weg naar het plein waar de Dolmus vertrekt die langs ons hotel komt wilde ik dat manlief nog even poseert bij een beeld van een zeemeermin.

Zuslief, vroeg in een WhatsApp, na mijn laatste postje, of er geen poezen in het hotel waren. Nu voor haar hier twee van de verschillende poezen die voornamelijk in de tuin van het hotel leven. Hoewel er ook weleens een in de lobby loopt of zelfs in de eetzaal.

Deze week zijn we ook weer naar de fitnessruimte gegaan nu we ons weer 100% voelen en gaan dan een uur op de loopband.

Als we naar het ontbijt gaan en bij de lift zien dat de zon schijnt gaan we niet op de loopband maar kiezen we voor een wandelingetje of om buiten te gaan zitten.

Zaterdag was er markt in Tekirova en het leek ons wel leuk om deze ook eens te bezoeken. Ik vind deze markten altijd zo leuk om te bezoeken en krijg daar eigenlijk nooit genoeg van, alles zo kleurijk en vers.

We liepen eerst over het strand naar het plaatsje Camyuva waar we de Dolmus naar Tekirova namen. Onderweg passeerden we weer krotjes in de buurt van luxueuze hotels waarover ik in mijn vorig postje schreef.

Opvallend vind ik dat de bewoners van deze woninkjes zo bijzonder vriendelijk zijn. De geiten die ze hebben zien er heel goed uit en het lijkt erop dat zij het een eer vinden dat je door de schutting van pallets naar hun dieren staat te kijken. Ze groeten en zwaaien naar je.

De chauffeur in Dolmus was ook erg aardig, hij stak een cigaret op en bood ons er ook een aan en bij het betalen rondde hij het bedag naar beneden af.

Hier op de markt natuurlijk ook weer veel vis, honing, groenten, fruit en kaas.

Wat ik heel grappig vond om te zien was geitenkaas wat in een geitenhuid rijpt (peynir een sterke, zoute, bijna korrelige geitenkaas) Harry had me hier al over verteld maar ik had het nog nooit in een geitenhuid gezien.

In Turkije worden ook veel nootjes gegeten en manlief kon het niet laten om wat zoute pinda's en gepelde hazelnoten te kopen.

Waarom die paspoppen er lagen weet ik niet maar ik vond het gewoon grappig om te zien en zette ze daarom maar op de foto.

Ik had gedacht dat de markt niet zo ver van de zee zou zijn maar dat viel tegen dus we besloten maar terug te gaan met de Dolmus naar Kemer en daar in een restaurant iets te gaan eten.

In Tekirova staat er al water in de rivier dus ik denk dat er toch al sneeuw aan het smelten is. Gelukkig is dat nog niet het geval bij de rivier vlakbij ons hotel want we kunnen nog steeds over de dam of over het strand naar Camyuva.

Intussen begon het ook een beetje te regenen.

In het restaurant nam ik Kebab en manlief natuurlijk iets van kip. Manlief is intussen al voor 80% een haan. Hij neemt denk ik iedere dag wel kip. Hij is gek op kip en ik niet zo erg met als gevolg dat ik het niet zoveel klaarmaak thuis.

Met Harry hebben we afgesproken om als het weer redelijk is aankomende week een tour door de bergen te doen. Wel willen we zeker weten dat de wegen sneeuwvrij zijn anders gaan we niet. Het was vorig jaar te eng en te griezelig.