Odoorn 13-05-2018

Dit jaar liep ik samen met Heleen alleen de laatste dag van de Drentse Wandel 4-daagse. Het viel ons al snel op dat ze een andere startlocatie hadden dan de andere jaren dat wij meeliepen. Het was dan wel iets verder lopen van waar de auto's geparkeerd moesten worden maar het is duidelijk een verbetering vinden wij.
We schreven ons in voor de 30 km en we wisten al van tevoren dat we waarschijnlijk bij de rust in Het dorpshuis van Weerdinge zelfgemaakte kippensoep konden kopen (alleen voor die soep zou je de laatste dag al wandelen) dus daar verheugden we ons al voordat we startten op. Eerst dronken we nog een kop koffie en toen gingen we van start. Eerst richting Vakantiepark De Fruithof om vervolgens via een achterpoort in de bossen te komen.
Ik vind het altijd heerlijk om in de bossen een wandeltocht te lopen omdat het meestal geen eindeloze lange paden zijn. Wel moet ik dan altijd goed opletten om niet over wortels te struikelen. 
Nadat we er 10 km hadden opzitten kwamen we bij het Dorpshuis in Weerdinge aan en ook dit jaar hadden ze er de zelfgemaakte kippensoep gelukkig ook deze keer weer. Ook dit jaar was de kip er niet overgevlogen maar er in geland. Het smaakte ons voortreffelijk. Intussen was het buiten een klein beetje gaan spetteren en Heleen keek even op buienrader of het erger zou worden of dat het wel mee zou vallen. de regenkleding was namelijk thuis gelaten.
Het was lekker om even van de voeten te zijn geweest maar we moesten weer verder want we hadden nog maar 1/3 van onze tocht er op zitten. 
Gelukkig was het wel droog toen we weer buiten kwamen. 
 Natuurlijk komen we onderweg Hunebedden tegen want in Drenthe zijn daar wel veel te vinden.
We hadden besloten om de rust in Dorpshuis Valthe over te slaan maar omdat ik het gevoel had dat mijn sokken niet meer goed zaten moest ik er toch even gaan zitten om ze wat op te trekken.
We waren nog maar net van deze rustpost vertrokken toen we het erover hadden dat ik beter op verharde grond loop dan op onverharde toen ik me verstapte bij een trottoir. Ik verzwikte mijn enkel en ik had het geluk dat Heleen me vastgreep anders was ik lang uit op de straat gevallen. Even deed het flink pijn maar gelukkig trok de pijn er weer snel uit en kon ik na even te hebben stil gestaan zonder problemen verder.
Onze tweede rust wilden we houden in Hotel Hunzebergen in Exloo en heerlijke rustlocatie wisten wij van andere jaren. We dronken er wat op het terras.
We bleven er niet al te lang zitten hoewel het er heerlijk zat maar we moesten nog ongeveer 12 km via een poort achterop het terrein kwamen we weer op onverharde grond. 
We kwamen langs een infobord waar knoflookpad opstond. Ik had nog nooit van een knoflookpad gehoord.
De knoflookpad (Pelobates fuscus) dankt zijn naam aan de geur die hij afgeeft om vijanden af te schrikken. Het is een wat plompe padachtige kikker met opvallend uitpuilende ogen. De iris is oranje en de pupil verticaal. Hij is variabel van kleur (van licht gelig tot bruin) op de rug met een patroon van donkere vlekken. Het vlekkenpatroon is opmerkelijk, het ziet er bij de meeste uit als een pijl. Aan de achterpoten hebben ze een speciale verhoornde graafknobbel, waarmee ze zich heel snel in kunnen graven. Ze graven holen om overdag in te schuilen. Knoflookpadden kunnen hoog en snel springen en ze kunnen ook heel goed zwemmen.
De knoflookpad roept in de voortplantingsperiode, omstreeks maart/april, meestal onder water om een vrouwtje. De eisnoeren worden om waterplanten heen gewikkeld. Na 10 tot 20 dagen komen de larven uit het ei. De larven kunnen erg groot worden, tot 20 cm.
Nadat we bij een rotonde linksaf moesten slaan wisten we beiden dat het er een open stuk kwam waar het bij erg zonnig en warm weer snikheet is en bij regen en wind een heel naar stuk. Eerst zagen we nog deze spijkerbroeken die met tuinplantjes gevuld waren
Toen kwam het snikhete open stuk en er was nauwelijks wind. Voor mij beslist geen pretje maar ik moest toch over dit pad heen.
Ik was blij dat we na een poosje weer onder de bomen liepen en de zon wat minder erg op ons scheen. We slingerden wat in het bos rond want we moesten weer naar de achterpoort van Vakantiepark de Fruithof.
Toen ik de hoogspanningsmasten zag wist ik dat we dicht in de buurt van het vakantiepark waren maar toch duurde het nog wel even voordat we de poort zagen. We moesten over smalle paadjes en zelfs onder een mast door.
Toen we bij de stempelpost op de Fruithof waren vonden we beiden dat we wel een softijsje hadden verdiend.
Nadat we het Vakantiepark weer verlieten kwamen we snel weer in bosgebied en gingen richting het monument voor het Onderduikershol.
Het onderduikershol bij Valthe was een van de twee schuilplaatsen in het Valtherbos tussen Valthe en Emmen die tijdens de Tweede Wereldoorlog werd uitgegraven en werd bewoond door een groep Joodse onderduikers. In beide bosholen, door de duikers zelf "keet" genoemd, zaten in wisselende samenstelling in totaal zestien Joden.
We gingen weer richting Odoorn maar we moesten over een heel smal pad met los zand. Mijn tong hing bijna op mijn schoenen maar uiteindelijk kwamen we toch in Odoorn. In Odoorn moesten we nog wat straten door voordat we de startlocatie weer zagen. Intussen kwam er een donkere lucht achter ons aan en we hoorden het al rommelen in de verte. We kwamen weer langs de wand met de geraniums en ik denk dat deze als het wat verder in het seizoen is er wel heel mooi zal uitzien.
Onderweg zagen we ook nog een gedicht van Dichter bij Odoorn.
Dichter bij Odoorn is een wandel/fietsroute van ongeveer 7 km door het Drentse dorp Odoorn. Langs de route staan panelen met daarop gedichten. De gedichten op de panelen hebben betrekking op de rijke cultuur en geschiedenis van Odoorn.
Precies op tijd voor de bui waren we binnen en toen we naar de auto liepen vielen de eerste regendruppels.
Het was een prachtige wandeling hoewel het voor mij wel veel te warm was. De kippensoep smaakte zoals we verwacht hadden weer heerlijk. Gelukkig dat Heleen erbij was om mijn val te breken anders was ik er vast niet goed vanaf gekomen.

11 opmerkingen:

  1. Drenthe is wel een mooie provincie om te wandelen.
    De kippensoep werkt als een motivatie motor, maar het dan ook echte soep.
    Oeps dat was niet prettig bijna de rest van de tocht in het water gevallen door de mis stap.
    Grappig de gevulde spijkerbroeken, fleur je van op.
    Zo te zien liep je onder hoogspanning, maar een ijsje koelt wel af.
    Was geen pretje om in het onderduikershol te verblijven, maar ze moesten wel.
    Was een hele wandeling. Hans

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Het was inderdaad een hele wandeling maar als je een wandelmaatje bij je hebt scheelt dat een heleboel.

      Verwijderen
  2. Oei oei.. dat ging dan nog maar net goed met die enkel.. maar als je door kon lopen viel het nog mee hè.. en het ís ook altijd beter om dan in beweging te blijven.. dan wordt de boel niet dik. (ik spreek uit ervaring!)
    Dat was weer een prachtige tocht.. maar jeetje.. 30km!! en dan nog een mul zandpad aan het einde!!! ik zie het me niet doen hoor! al die lekkere proviand als soep en ijs dan weer wél! hahahaha!
    Jij moet echt een zonnehoedje opzetten voor op die open stukken.. dat scheelt echt hoor, wij deden het in Oostenrijk ook en dan heb je toch meer het idee dat je in de schaduw loopt.. echt waar!
    Hahaha die spijkerbroeken zijn best grappig hè.. dat is een tijdje in geweest.. die prepareren ze op een bepaalde manier en dan kunnen er plantjes in.. leuk.
    Mooi gedicht! En de hunebedden zijn echt wel speciaal.. maar twee keer dezelfde foto ervan posten..?? :-PPP

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat mulle zandpad was echt afzien en Heleen ging daar nog als een speer. Gek hé dat ik bij Nijmegen wel altijd een zonnehoedje bij me heb. Nu had ik een regenhoedje in mijn tas en die had ik natuurlijk ook kunnen gebruiken op dat open stuk veld.
      Goed dat je me opmerkzaam maakte dat die foto er twee keer opstond, ik heb het veranderd hoor.

      Verwijderen
    2. Oh zie je wel.. ik dácht al dat ik jou toch al eens met een hoedje gezien had.. ik dacht eigenlijk misschien op vakantie! Ik draag ze niet meer.. mijn haar is dik genoeg.. bij mij is álles dikker geworden na de overgang hahahahaa!
      Ik zag het al dat je die laatste foto veranderd had. :-)

      Verwijderen
  3. Heerlijk, zo'n kop soep ! Aiaiaiii…, gelukkig niet, Noortje ! Apart die spijkerbroeken-planten, ook die geraniumwand is mooi.
    Prachtige tocht !
    Lie(f)s.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Die kop soep is ieder jaar weer iets waar we naar uitkijken bij die rust.
      Die wandeling daar is echt heel mooi, bossen, dorpjes en zelfs gedichten van "Dicherbij Odoorn" Ondanks dat de route nauwelijks verandert verveelt deze niet.

      Verwijderen
  4. Ik vind de hunebedden het mooist, zo ontzettend oud en alles doorstaan! En er zijn ook nog twee in Groningen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Het Hunebed in Noordlaren heb ik vorig jaar ook bij een wandeltocht gezien maar het andere wat het meest recente hunebed is wat ontdekt is en nu in Delfzijl in een museum is (nog) niet.

      Verwijderen
  5. Drenthe is zeker prachtig land. Vroeger gingen wij vaak daar op vakantie. Ik hou van bossen en natuur omheen.Wat is daar heel mooi om te zien. Het was wel wel vermoeide dagje geweest zeker op de laatste dag gewest voor jullie.Hunebedden hebben wij nooit gezien. Ook niet toe geweest. Soep had je wel nodig om te eten. Het was lange wandeling geweest. Daar hebben ook veel vakantie parken en bungalows. Spijkerbroek met plante erin is zeker geinig om te zien. Ijs heb je ook wel nodig met de warmte. Ik heb je foto's genoten.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. die Hunebedden vallen me het meest op Noortje..

    ik zou niet weten waar ik die hier zou moeten zoeken...

    een mooi en gedetailleerd verslag heb je van deze tocht gemaakt..

    meer wandelaars in België ?

    ik heb wel de indruk dat het succes van de wandelclubs hier vermindert..

    het is moeilijk voor de clubs om een goede startplaats en rustposten te vinden..

    vroeger waren die meestal in scholen, maar dat is niet meer het geval..

    mogelijk speelt het succes van de elektrische fietsen ook een rol

    prettige dag gewenst

    BeantwoordenVerwijderen