Musical The Sound of Music

Donderdag 4 augustus vertrokken mijn schoonzusje en ik naar een hotel in Noordwijkerhout omdat we de dag erop naar de musical The Sound of Music zouden gaan. Mijn schoonzusje had meer dan een jaar geleden tickets gewonnen voor de musical Anastacia maar omdat deze musical door corona niet meer door kon gaan had ze nu tickets gekregen voor The Sound of Music.

Op de heenreis zouden we bij Het Boshuis in Drie op de Veluwe gaan lunchen. Ik ben hier heel vaak geweest als ik met Manlief op de Veluwe kampeerde. Onderweg zagen we in een weilandje bij een huis Alpaca's. 

Ik vind dit altijd zulke grappige dieren hoewel ze er nu niet bepaald mooi uitzagen want ze waren pas geschoren.

We waren eerst bang dat er geen plaats was bij het Boshuis want het leek er erg druk. Toen we voor een plaats vroegen zeiden ze dat er alleen binnen nog een tafeltje vrij was. Wij vonden dat niet zo erg want ik vond het nogal druk op het terras en de afstand leek me ook minder dan 1,5 meter.

Ondanks dat het Boshuis bekend staat om het heerlijke appelgebak kozen wij toch voor een lunchgerecht.

Het is daar een mooi bosgebied waar ik vroeger vaak gefietst en gewandeld heb als we er met vakantie waren.

Half in de middag kwamen we bij het hotel aan. Een zeer groot (conferentie)hotel. Nadat we onze spullen hadden uitgepakt op onze kamer gingen we buiten op het terras iets drinken. Het was heerlijk weer om er te gaan zitten.

Omdat we een hotelarrangement hadden met een driegangen diner gingen we hierna in het restaurant eten. Je had van te voren moeten opgeven op welktijdstip je wilde eten. Trouwens in het hotel werden de coronaregels heel goed nageleefd.

Het driegangendiner smaakten ons voortreffelijk. Vooral de carpaccio vond ik heerlijk als voorgerecht.

Later gingen we nog even naar Noordwijk en naar de Langervelderslag. Ik vind het altijd heerlijk om aan de kust te zijn en dat gebeurt tegenwoordig nog maar heel zelden.

Ondanks dat het al wat later op de avond was vond ik het nog steeds wel aan de drukke kant bij de Strandafrit en niet alle mensen hielden zich aan de voorschriften die er op het bord stonden.

Nederland is van oudsher beroemd om zijn kaas, molens én tulpen! Wereldwijd is de tulp een inspiratiebron geweest voor kunstenaars. Naast culturele welvaart heeft de tulp ook veel economische welvaart gebracht. Daarom heeft de Stichting Gildemeesters Bollenstreek in 2018 het kunstproject ‘GIANT TULIP BULBS’ opgezet. De manshoge kunstwerken in de vorm van een tulpenbol werden door tientallen kunstenaars uit de Bollenstreek beschilderd. De 80 Reuzenbollen tussen Leiden en Haarlem vertellen allemaal een eigen verhaal, gerelateerd aan de Bollenstreek. Wanneer alle kunstwerken zijn geplaatst, worden er twee fietsroutes uitgezet, die er samen voor zorgen, dat je alle bollen kunt bewonderen.

Bovenstaande foto is het kunstwerk van Joyce Caspel.

Zij heeft een nostalgisch strandhuisje van haar tulpenbol gemaakt. Het rood-wit gestreepte doek geeft de kijker een doorkijkje naar een zonnig strandtafereel. Met de zonnige en felle kleuren in het schilderij wil Joyce de kleurrijke bloembollenvelden terugbrengen. Tevens wil zij met haar schilderij aangeven dat de bollenstreek niet alleen het gebied betreft waar de bloembollenvelden zich uitstrekken maar dat het strand, zee en duingebied ook tot de bollenstreek behoort. Bloembollen bleken namelijk al eeuwen geleden uitstekend te gedijen op zandgrond. 

Na een goede nachtrust en een heerlijk ontbijtbuffet gingen we naar Katwijk.

Aan de boulevard bevinden zich 15 standbeelden er is zelfs een beeldenroute met beschrijving (lijkt me leuk om deze eens te wandelen)

Dit monument is een gedenkplek voor de Engelandvaarders. Engelandvaarders waren mensen die in de Tweede Wereldoorlog vanuit Nederland over zee naar Engeland probeerden te komen.  

Het monument is in juni 2017 geplaatst en omvat een bronzen beeld "Freedom Forward" van Jurriaan van Hall van twee jonge mannen in een kano. 

De beeldengroep “Maatjes” ook bekend als “De haringeters” van Gerard Brouwer. Brouwer heeft “Maatjes” vervaardigd met het oog op het belang voor Katwijk vroeger en nu, van de visserij en de haringhandel. De vijf figuren staan symbool voor Katwijk aan den Rijn, Katwijk aan Zee, Katwijk Noord, Rijnsburg en Valkenburg, de vijf dorpsdelen van Katwijk.

Vrouw in ligstoel van Guido Meters van 2005 is een interactief kunstobject. Als Passant wordt je naar het beeld toegetrokken om plaats te nemen in de stoel naast de vrouw. Het is een object dat kunst met een knipoog mag worden genoemd. Een herkenbaar object, makkelijk toegankelijk en pretentieloos. Het beeld, vervaardigd uit gepatineerd messing en brons, is in het verleden al eens vervaardigd voor de gemeente Middelburg. Het verschil is echter dat Katwijkse vrouw in badpak ligt te zonnen, met wapperende haren. Terwijl de Middelburgse variant een bikini draagt en in een windstille omgeving verkeert.

Natuurlijk moest ik ook even in de ligstoel plaats nemen.

De vuurtoren is natuurlijk ook een bezienswaardigheid in Katwijk.

De Katwijkse vuurtoren ligt aan het Vuurbaakplein en is voor de visserij van groot belang geweest. Al in de 17e eeuw kon men hier aan wal, met het maken van vuren, de schepen veilig het strand op loodsen. De Katwijkse Vuurbaak stamt uit 1605 en is daarmee de oudste Vuurbaak van Nederland.

In navolging van Katwijk kreeg elke vissersplaats aan de kust zijn eigen vuurtoren of vuurbaak. Op het platte dak lag een rooster waarop een houtvuur werd gestookt, later een kolenvuur en halverwege de 19e eeuw werd een olielamp met reflector in een lichthuis geplaatst. Vanaf ongeveer 1913 is de Vuurbaak hier zijn functie kwijt geraakt, omdat er vanaf toen geen schepen meer op het strand aankwamen.

Sinds 1971 is het een rijksmonument.

We besloten om ergens koffie te gaan drinken en aan het eind van de boulevard zagen we een klein gezellig terrasje.

We gingen buiten zitten maar dat duurde niet zo erg lang want uit de donkere lucht viel er opeens een flinke bui.

We gingen niet al te laat weer terug naar het hotel omdat we ons wilden optutten voor de avond van de musical want we hadden in het restaurant van theater ook een musicaldiner geboekt. 

Voordat we het restaurant van het theater in mochten moesten we onze corona QR-code en ID laten zien. Zonder problemen konden we erin.

Ik was eerst bang dat we te veel tijd over zouden houden voordat de voorstelling begon maar dat was niet zo. Het diner was heerlijk en ik vind het echt een aanrader om in het restaurant voor een voorstelling te eten. Ook hadden we een borrelbag besteld voor tijdens de pauze en die kregen we mee toen we het restaurant verlieten (door de coronamaatregelen was de pauze ook anders dan normaliter)

Ondanks dat ik de musical vroeger al eens had gezien genoot ik er erg van. Ook de geweldige stem van Francis van Broekhuizen die Moeder Overste vertolkte vond ik geweldig om eens in het echt te horen. 

Na een half uur waren we weer terug in het hotel waar we toen pas van onze borrelbag genoten want tijdens de pauze zaten we nog vol van onze diner.

De volgende dag vertrokken we na het ontbijt naar Winterswijk. Ik wilde graag een bezoek brengen aan kampeerwinkel Obelink. Hier kwam ik vroeger ook wel met Manlief. Naast allerlei dingen die ze hebben om te kamperen hebben ze ook outdoor kleding. Ik wilde graag Birkenstock slippers in een bepaalde kleur hebben en volgens hun site hadden ze die.

We gingen hierna weer richting de Veluwe om bij de Garderense Berg te gaan eten. Ik besloot deze keer om het alleen voor vis te gaan. Garnalen en mosselen.

De terugreis naar huis verliep voorspoedig. Ik heb enorm genoten van dit uitje. Ondanks dat we een driedaagse arrangement in het hotel hadden had ik het gevoel dat ik veel langer weg ben geweest.

Het was heerlijk om ook weer eens in een theater te zijn het is net of je het nu meer waardeert dan eerder.