Bezoek aan diergaarde Blijdorp in Rotterdam 15-06-2020

Het was al jaren geleden dat ik mijn (blog)vriendin Mizzd in het echt had gezien en het werd dus hoog tijd dat we daar verandering in gingen brengen nu het met de coronabesmettingen meeviel de laatste tijd. We hadden voor een dagje dierentuin gekozen en wel voor Blijdorp in Rotterdam. Als kind gingen we met ons gezin jaarlijks naar deze dierentuin maar het was nu al heel veel jaren geleden dat ik daar nog was. Ik moest er wel een lange treinreis voor doen maar dat had ik er graag voor over want ik bezoek net als Mizzd graag dierentuinen.

Toen ik op station Groningen centraal overgestapt was op de intercity naar Rotterdam las ik de krant en het nieuws op mijn smartphone en genoot van mijn koffie (ik gebruik een herbruikbare beker dat scheelt afval en je krijgt ook nog korting op het station als je koffie koopt voor in je eigen beker)

Precies op de geplande aankomsttijd kwam de trein in Rotterdam aan en ik zag Mizzd al snel staan toen ik de roltrap afkwam.

Mizzd had al uitgezocht (zij woont in Rotterdam) met welke bus we naar Blijdorp konden en al snel waren we bij Blijdorp. 

Het eerste dier dat we zagen was een walvis in een watertje voor de dierentuin.

Ik hoopte dat we toch niet alleen maar namaak dieren te zien zouden krijgen, haha.

Maar eerst was het dus tijd voor koffie met iets erbij en we moesten natuurlijk ook eerst even bijkletsen.

Omdat we nog geen plattegrond hadden gingen we nog even terug naar de ingang en daar werd de voet van Mizzd er bijna door een krokodil vanaf gebeten (gelukkig was dit ook maar een namaak exemplaar, haha)

We gingen richting het Oceanium waar we eerst genoten van de zeeleeuwen. Deze zeeleeuw genoot van het zonnetje.

Het Oceanium is het “waterwerelddeel” van de diergaarde en is het grootste project van Blijdorp tot nu toe. In het Oceanium ga je min of meer op ontdekkingsreis door de oceanen. Als je alles hier intensief zou willen bekijken en lezen zou je er een hele tijd kunnen doorbrengen maar wij wilden natuurlijk nog veel meer zien dan alleen het Oceanium hoewel ik het er wel heel erg mooi vond. Ik vond het fotograferen van de bewegende vissen achter het glas erg lastig en de foto's zijn dus niet al te fraai.

Nadat we hier uitgebreid hadden rondgekeken gingen we naar Noord-Amerika. Ik liet Mizzd maar de gids zijn want het leek erop dat ze gisteren nog in de dierentuin geweest was want ze wist de weg uitstekend.

We kwamen bij de ijsberen die ik hier beter kon zien dan onlangs in Emmen.

Ze waren nogal onrustig misschien kwam dat wel omdat ze niet bij elkaar konden komen want een stond achter de afscheiding naar de andere te kijken. De ene kreeg eten in een zwarte plastic ton waar ook al gelijk brutale vogels op afkwamen om te kijken of er misschien nog een restje overgebleef voor hen.

We passeerden de bizons.

Deze zwaargebouwde runderen met koppige blik kunnen tot 1 ton wegen en een schofthoogte van 1 m 80 hebben. Ze zijn zelfs bij extreme kou (tot-30 °C) op hun gemak dankzij de dikke bontkraag rond hun nek en op hun schouders. Grote kuddes van miljoenen exemplaren van deze krachtige herbivoren leefden in de grote Amerikaanse prairie in symbiose met de Indianen. Met de komst van de blanken, vooral in de 19e eeuw, werd er grootschalig gejaagd op de bizons, bijna tot uitroeiing toe, zodat er in het begin van de 20e eeuw nog slechts een paar honderd overbleven!

Vandaag, dankzij efficiënte beschermingsmaatregelen en fokprogramma’s, is dit dier van uitsterven gered. Er grazen weer kuddes in de nationale parken en natuurreservaten van Amerika en je ziet ze ook in talrijke dierentuinen.

Ik zag de prairiehondjes al.

Prairiehondjes leven in Canada, de Verenigde Staten en een deel van Mexico. Hier wonen zij in ondergrondse burchten op de droge graslanden. Prairiehondjes zijn hele sociale dieren, zij leven in grote kolonies. Een kolonie bestaat uit verschillende familiegroepen. Zij wonen samen in een burcht,  een ondergronds gangenstelsel met verschillende kamers, zoals een kraamkamer. De burcht heeft meerdere ingangen. Dat is handig voor de ventilatie, maar ook om te ontsnappen aan vijanden. Er is altijd wel een ingang in de buurt om weg te duiken. Regelmatig zie je de prairiehonden opspringen met hun voorpootjes in de lucht. Deze beweging heet de ‘jump jip’. Met deze zwaai maken de prairiehonden even contact met de buren. Dat is hun manier om gedag te zeggen. Vaak herhaalt de buurman de beweging, om gedag terug te zeggen.

We gingen nu naar de Amazonica hal, de tropische hal

Het was er verschrikkelijk warm en het zweet gutste van mijn voorhoofd af. 

Het was jammer dat de vlinders hun vleugels bijna de hele tijd dicht hielden. Het was lekker koel toen we er weer uitkwamen hoewel het die dag buiten ook flink warm was maar in die hal was het zo vochtig warm.

We gingen nu naar het Azië gedeelte van de dierentuin. Allereerst kwamen we langs de olifanten.

Gelukkig stond die wurgslang op een plaatje anders was ik er wel een 100 meter vandaan gebleven want ik heb het niet op slangen.

We zagen nu de Indische Neushoorns. 

De Indische neushoorn wordt ook wel een pantserneushoorn genoemd. Als je ze goed bekijkt is ook duidelijk te zien waarom. 

De neushoorn heeft in Blijdorp de bijnaam van "Grote Schijtert" gekregen.

Omdat een neushoorn veel kan schijten. Zo kan de Indische neushoorn maar liefst 30 kilo mest per keer produceren.

We vervolgden ons pad en kwamen langs de bantengs en de kamelen. 

Een banteng is een wild hoefdier en roodbruin tot bruinzwart van kleur met zijwaarts omhoog gebogen hoorns. De Banteng is een sterke en taaie klimmer. Hij is gehard, zelfzeker en steeds op zijn hoede. Hij heeft een groot uithoudingsvermogen en leeft in kudden. De Banteng is veelzijdig en nuttig.

We kwamen langs een grote vijver waar we niet langs het verlaagde paadje mochten wat te maken had met de vogelgriep. Wel zat er in het midden van de vijver een flinke reiger op een stuk boomstam. Als ik een reiger was ging ik ook in de dierentuin wonen want ik denk dat je dan weinig moeite hoef te doen voor je voedsel. Ik zag in Artis waar ik ook niet lang geleden was verschillende reigers. Bij mij thuis staat er vaak een reiger tijden in het water bij mijn zitkuil voordat hij eindelijk een visje gevangen heeft.

Intussen wilden we wel even van de voeten af en iets eten en drinken. We kwamen bij een restaurant en de keuze was snel gemaakt toen we zagen dat ze een geitenkaassalade hadden.

De salade zag er heel bijzonder uit en smaakte ons voortreffelijk. Ondanks dat het een flinke portie was kregen we hem toch beiden op.

Nadat we genoten hadden van de pauze gingen we weer verder want er is heel wat te zien in Blijdorp. 

We kwamen langs grote eierschalen en dat hield in dat we bij de struisvogels langs kwamen.

Ik begrijp niet dat ik weleens op een struisvogel gereden heb toen ik eens in Zuid-Afrika was. Dit zou ik nooit meer doen want dat is toch pure dierenmishandeling.

Hoog in een boom zagen we een mooi diertje zitten. Het bleek een rode panda te zijn.

Rode panda’s komen vooral voor op de hellingen van het Himalayagebergte. Hoog in de bomen wonen en slapen ze. Zij maken elke nacht een comfortabel nest van bladeren. Holle bomen en rotsholten worden ook vaak gebruikt als nestruimte. Mannetjes hebben hun eigen gebied.  Om andere panda’s te laten weten van wie het gebied is, laten zij geuren achter uit de onderkant van hun poten.

Met hun pluizige vacht en donkerbruine ogen zien rode panda’s er schattig en lief uit. Nu klinkt het leuk om zo populair te zijn, maar voor de panda’s is dat eigenlijk niet handig. Omdat veel mensen een panda willen hebben, zijn deze dieren zelfs bedreigd. Er leven nog maar 2.500 rode panda’s in het wild en dat worden er steeds minder. Naast dat deze dieren worden gevangen om als huisdier te houden, worden zij ook doodgemaakt door stropers om jassen te maken van hun mooie vacht. Er worden ook veel bomen gekapt, waardoor de panda’s steeds minder leefruimte hebben. 

We zagen een mooie bongo.

Deze prachtige antilope (bongo) komt voor in het Afrikaanse regenwoud met dichte onder begroeiing. Daar leeft hij van bladeren, bloemen en twijgen. Het is een uiterst schuw dier en het is voornamelijk 's nachts actief. Zowel het mannetje als het vrouwtje dragen hoorns. Alhoewel de bongo vaak in paren of in groepen leeft, komt hij ook regelmatig alleen voor. De mens maakt al sinds tijden jacht op de bongo. Dit heeft ertoe geleid, dat de soort in bepaalde gebieden is uitgestorven. Luipaard, leeuw en hyena zijn de natuurlijke vijanden van de bongo.

Ik vind ze prachtig met die strepen op hun vacht.

Bij een nijlpaardenbek gingen we samen op de foto om te tonen dat wij niet zulke grote bekken hebben, haha.

En toen kwamen we bij de giraffes. Ik vind dat zulke mooie dieren met zulke mooie ogen. We zagen ze op een afstandje al in hun verblijf staan.

Ik vind het zo leuk dat je ze in de ogen kan kijken want tegenwoordig kan je ze op ooghoogte zien want dan kijk je ze helemaal in hun mooie ogen.

We passeerde een okapi die okapi-fluisteraar Mizzd zover kreeg dat hij wat dichter naar ons toe kwam, haha.

We zagen een aardvarken en de dwergnijlpaardjes.

Ik had ook graag de gorilla's willen zien maar helaas waren die nergens te bekennen dus moest ik het maar met een soort tekening op een muur doen.

We kwamen langs de apen maar ik vind het zo vervelend dat je heel veel foto's in een dierentuin slecht kunt maken omdat er gaas of soms zelfs tralies tussen de dieren en jou zit.

We zagen heel wat pelikanen die ik abusievelijk flamingo's noemden maar Mizzd wees me in haar reactie op mijn vergissing zodat ik dit alsnog veranderd heb.

We kwamen in de Chinese tuin die er echt heel mooi uitzag maar waar ik toch wel een wat bitter nasmaak aan heb overgehouden want ondanks dat Mizzd me nog waarschuwde viel ik plat voorover. Ik was gevallen over een richeltje wat ik niet kon zien door het water wat er overstroomde. Wie de valpartij nog niet op haar blog gelezen heeft kan het hier valpartij eventueel nog lezen (het is alsof een verslaggeefster  het geschreven heeft. want zij schrijft altijd zo beeldend) 

Het is duidelijk te zien dat er water buiten de gootjes liep wat waarschijnlijk ook niet de bedoeling was want toen er hulp van Blijdorp en de EHBO gearriveerd was werd er direct gebeld dat het water uitgezet moest worden. 

in mijn Blijdorp kloffie

Ik was dus kletsnat omdat ik in dat water gelegen had. Dat was wel even een dingetje. Maar ik kreeg bedrijfskleding van Blijdorp zodat ik tenminste droog naar huis kon. ook was mijn compact camera kapot die ik nog maar een paar maanden had.  Zo was er opeens een abrupt einde gekomen aan ons gezellige uitstapje. Ik zou eigenlijk weer met de trein terug naar huis gaan maar Mizzd vond dat natuurlijk niet verantwoord en zij belde haar vriend en ze brachten me samen tot Nunspeet waar mijn schoonzusje me weer ophaalde. Ik was wel blij dat ik niet met de trein hoefde want ik had aardig wat last van mijn ribben en borstbeen (wat nu 30/6 nog steeds gevoelig is)

Ik voelde me natuurlijk wel erg bezwaard dat zij me weg moesten brengen en mijn schoonzusje me moest komen ophalen.

Toch kijk ik ondanks alles terug op een mooie en gezellige dag want die mooie en gezellige herinneringen overheersen toch. Trouwens we moeten snel weer eens iets plannen maar dan zonder een valpartij, haha,

Toen ik overstapte in de auto van mijn schoonzusje gaf Mizzd met nog een stuk Rotterdamse kaas, ik wist niet eens dat die er was. Nog heel erg bedank hiervoor.

Mizzd, Vriendlief en GeZet bedankt dat jullie zo lief waren om me naar Nunspeet te brengen en vanaf Nunspeet op te halen.

(n.b. ik heb een paar foto's van Mizzd gebruikt)