Tussen Zand en Slik Tocht 22-10-2022 (weekend Ameland)

Ook dit jaar hadden mijn wandelmaatjes en ik ons weer ingeschreven voor de "Tussen Zand en Slik Tocht" op Ameland. We zouden met zijn zevenen gaan maar helaas kon een iemand door niet zulke leuke omstandigheden niet mee. Ook Janny die wel mee was zou niet wandelen i.v.m. met een blessure. 

Omdat het eigenlijk niet te doen is om er op tijd te zijn voor de starttijd hadden we ook nu weer een vakantiewoning gehuurd voor het weekend wat we natuurlijk helemaal niet erg vonden. Toch zag ik er wat tegen op vooral omdat ik op een e-bike moest (vorig jaar viel ik er al direct mee) en ook val ik de laatste tijd nogal eens bij het lopen. We hadden een huis in Ballum en dat was al direct de fiets ophalen nadat we de boot af kwamen. Voor mij hadden ze een kleinere fiets besteld maar de instap was veel hoger als bij mijn gewone fiets thuis dus dat was wel een dingetje.

Het was heel lekker weer en bij aankomst bij het huis konden we zelfs buiten thee drinken op het terras. Er werd besloten om in Ballum zelf in een restaurant die avond te gaan eten (was ik stiekem wel blij om dan hoefde ik tenminste niet op de fiets😃)

Het eten was er heerlijk en vooral het nagerecht "De Nekslag" (kopje koffie, een glaasje van Ger-Jan’s Slokje, vanille-ijs, slagroom en mokkaboontjes) vond ik erg lekker.

's Middags hadden we horen omroepen dat er een bingo 's avonds was in het dorpshuis en het idee werd geopperd om daar heen te gaan. Ik vind bingo wel leuk maar was toch niet degene die met het voorstel kwam. Er waren niet veel mensen en volgens ons alleen maar locals. Men vond het wel leuk dat wij kwamen. Ook werden er door enkelen van ons nog een prijsje gewonnen. 

De andere dag, zaterdag, was de wandeltocht. Na het ontbijt gingen we op de fiets naar Nes.

Het vervelende van die hoge instap bij mijn fiets was dat ik steeds geholpen moest worden om mijn been er bij het afstappen over heen te krijgen maar ik werd steeds geholpen en zonodig ook bij het opstappen. Heleen, Conni en Harriet gingen voor 17 km wat uiteindelijk 18,07 bleek te zijn en Ineke en ik gingen voor de 11 km.

In Klein Vaarwater hadden we een rust en daar was van alles gratis te krijgen, koek, cake, krentenbrood, bouillon, koffie, thee, drop, snoep etc. Toen Ineke en ik daar zaten kwam Janny eraan (zij fietste de wandelaars steeds tegemoet of achterop.

Het is net of ik een strik op mijn hoofd heb, haha, maar het is iets wat er op de wand zit. 

De 17 km lopers hadden er zoals te verwachten weer goed de pas in. Ik zou niet gek hebben op gekeken als ze ons bij Klein Vaarwater al hadden ingehaald. 

Ik was blij dat ik mijn hiking stokken bij me had vooral op het strand en bij de strand op en afgangen.

Toen we net op het strand liepen zagen we voor ons opeens een donkere lucht en niet veel later viel er aardig wat regen. Gelukkig voor Ineke kwam Janny net achter ons aangelopen op het strand en kon ze Ineke voorzien van een weggooi regenponcho.

Er lag op sommige plaatsen nogal wat Electra Pilosa op het strand, ook wel Harig Mosdiertje genoemd, al kennen oudere eilanders het als Gehoornde Drietand las ik op internet. Het is geen plant maar een diertje dat kolonies vormt. Met de takjes of tentakels zeeft het voedsel uit het water. Het komt voor in de noordelijke Atlantische Oceaan, vooral rond Brittannië en langs rotskusten van Denemarken en het zuiden van Noorwegen. Ze spoelen soms massaal aan en we hebben het dan over miljarden mosdiertjes. Zoveel kunnen er al in één vierkante meter liggen. Men kan spreken van een massagraf, want op het moment dat ze aanspoelen gaan ze dood.

Ik was blij dat Ineke bij me was want toen we weer het strand af moesten had ik er erg veel moeite mee. Ze hielp mee gelukkig omhoog.

Toen we van het strand af waren gingen we door een stuk prachtig bos. Zelf heb ik geen foto's gemaakt tijdens het wandelen want ik had al mijn energie nodig om de tocht te lopen. De meesten foto's zijn dan ook van mijn wandelmaatjes en allemaal genomen met een smartphone.

Janny, (wel niet gelopen maar heel wat meer kilometers gefietst dan wij liepen), Ineke en ik hadden de finish bereikt. Ik moet wel zeggen dat het goed was dat Ineke erbij was want anders zou het wel de vraag geweest zijn of ik het wel gehaald zou hebben.

Het duurde maar heel even of de 17 km lopers kwamen ook al binnen en daarom natuurlijk nog een foto met elkaar onder de finishboog.

Natuurlijk moesten de verbrande calorieën weer aangevuld worden😊 en daarom gingen we eerst nog wat drinken met iets erbij bij de finishlocatie.

Later terug in het vakantiehuis rustten we eerst wat uit en maakten we ons klaar om 's avonds op de fiets naar Nes te gaan waar we gereserveerd hadden om 's avonds uit eten te gaan.

We gingen nu door de duinen naar Nes, een prachtig gebied om door te fietsen. Ook in dit restaurant was het eten weer prima.

Later bij thuiskomst deden we nog het spel phase 10 maar omdat we soms onze eigen spelregels hanteerden duurde het erg lang voordat het spel uit was en gingen dus vrij laat naar bed.

De dag van vertrek fietsten we eerst nog richting de vuurtoren waar ik een kaboutertje van thuis in het kabouterdorpje wilde achterlaten. Er waren twee dorpjes bij elkaar maar ik liet hem in het rustigste dorpje achter want bij mijn thuis was hij geen drukte gewend, haha.

Verder dronken we deze laatste dag nog ergens koffie, fietsten door de duinen naar Nes waar we wat winkeltjes bezochten en gebruikten ook nog een lunch voordat we de boot weer terug namen naar Holwerd.

Ik heb genoten van het weekend waarin we heerlijk gewandeld hebben, gezellig gekletst, gefietst, bingo gespeeld en vooral heerlijk (te veel) gegeten hebben.

Dames bedankt voor jullie hulp aan mij bij het wandelen en vooral ook bij het fietsen (hulp bij op en afstappen en een duwtje bij een heuveltje op)

Het was wel weer even wennen aan de stilte bij thuiskomst maar Solo was heel blij dat ik er weer was en dat liet hij goed merken.