Dam tot Dam Wandeltocht 17-09-2016

Deze morgen sta ik al vroeg op want ik ga met mijn wandelmaatjes Janny en Karin de Dam tot Dam wandeltocht in Amsterdam wandelen en we nemen de trein al van 6.30 uit Groningen. Manlief is zo goed om als taxichauffeur te fungeren naar het station in Groningen. We pikken Janny en Karin op bij een carpoolplaats bij de A7 en arriveren ruim op tijd op het station.
Na een voorspoedige treinreis komen we in Amsterdam aan en om 9.30 vertrekken we, nadat we onze startstempel op onze startkaart gekregen hebben, van de Dam in Amsterdam.
Ik ben wel benieuwd hoe het mij zal afgaan, 20 km was eerder voor mij geen probleem maar de laatste maanden kostte het wandelen mijn heel veel moeite en er was zelfs nog een tijd dat 3 km wel 40 km voor me leek. Dus we het is wel een beetje spannend.

De Dam is gelegen in het centrum van Amsterdam. Aan het plein staan enkele markante gebouwen. O.a. het Paleis op de Dam, dat aanvankelijk als stadhuis diende (in gebruik genomen in 1655), maar sinds 1808 een koninklijk paleis is. Verder bevinden de Nieuwe Kerk en het wassenbeeldenmuseum Madame Tussauds zich aan de Dam.

Ook het Nationaal Monument, dat in 1956 werd opgericht ter nagedachtenis van de slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog bevindt zich aan het plein.

De Dam ontleent zijn naam aan de eigenlijke functie die het plein in het begin had: het was namelijk een dam in de Amstel, die tussen 1204 en 1275 werd gebouwd. De meest waarschijnlijke datum ligt tussen 1265 en 1275. De Dam vormde de eerste verbinding tussen de nederzettingen aan de Warmoesstraat en de Nieuwendijk aan weerszijden van de rivier. Er zat een sluis in de dam, waarmee schepen geschut konden worden en waarmee ook gespuid kon worden. Door af en toe het water met grote kracht richting IJ te laten stromen, werd de haven (het Damrak) uitgeschuurd.

Het plein is rechthoekig, van noord naar zuid ongeveer 100 meter breed en van west naar oost ongeveer 200 meter lang. Op de Dam komen bekende straten uit als Nieuwendijk, Kalverstraat, Warmoesstraat, Nes, Damstraat en de Paleisstraat.

Het eerste stukje van onze tocht gaat door de Jordaan en we gaan over de Torensluis.

De Torensluis is een karakteristieke boogbrug over het Singel in de Binnenstad van Amsterdam en met 42 meter een van de breedste van de stad. De oorzaak hiervan is dat op de brug een toren heeft gestaan, de Jan Roodenpoortstoren.

 De brug was ook als marktplein in gebruik. De brug dateert uit 1648 en is de oudste Amsterdamse brug die in z'n originele staat bewaard is gebleven. Op de brug bevindt zich sinds 1987 een bronzen borstbeeld van Multatuli (Eduard Douwes Dekker), gemaakt door Hans Bayens.

Een groep buitenlandse toeristen vraagt wat er wel niet aan de hand is omdat ze zo lange stoet wandelaars zien voorbij komen. We zijn dan in de buurt van de Westerkerk en het Anna Frank huis

De Westerkerk is de grootste Protestantse kerk ter wereld.

De stadsuitbreiding van 1613 maakte het noodzakelijk om nieuwe kerken te bouwen. De eerste steen werd gelegd op 9 september 1620. Op Pinksterdag 1631 was de eerste predikatie.

De Westerkerk is gebouwd door Hendrick de Keijser (1565-1621)

Het is niet precies bekend wanneer met de bouw begonnen is. De eerste steen werd waarschijnlijk in 1620 gelegd. Twee jaar later werd begonnen met de toren. Na de dood van vader de Keijser werd de kerk door zoon Pieter de Keijser en stadsmeestermetselaar Cornelis Danckertsz voortgezet.

De toren mag wel het meest markante bouwsel van de Jordaan genoemd worden.

Het is een herkenningpunt, niet alleen voor de Jordaan maar ook voor de hele stad.

De klokken worden niet alleen geluid bij begrafenissen en voor andere godsdienstige doeleinden.

Vooral geven de klokken de tijd aan, dag en nacht.

De bijnaam van de Westertoren is Lange Jan of de Ouwe Wester.

Al lopend op weg naar het Buiksloterwegveer zijn er allemaal mooie gevels te bewonderen maar omdat we nog maar net op weg zijn en mijn tempo van wandelen veel lager is dan dat van mijn wandelmaatjes kan ik natuurlijk niet al te veel foto's maken van al het moois wat er te zien is.

We komen in de buurt van het Centraal Station en daar staan overal fietsen gestald. Hier is helemaal goed te zien dat Amsterdam een fietsstad is.

Het Buiksloterwegveer, in de volksmond ook wel de Tolhuispont genoemd, vormt een razendsnelle verbinding tussen het Centraal Station en de Buiksloterweg in Amsterdam-Noord. De pont is onderdeel van het Gemeentelijk Vervoer Bedrijf Amsterdam (GVB) en brengt je in 4 minuten naar de overkant. Het Buiksloterwegveer vaart 7 dagen per week, 24 uur per dag en is gratis.

We lopen langs de rand van het Florapark en komen op het punt waar de 27 en 42 km routes zich weer bij onze route invoegen

.

De eerste stempelpost is Barkpad in Amsterdam-Noorden. We hebben er dan ongeveer 7 km opzitten. We besluiten om hier nog geen rust te nemen en nadat we onze kaart hebben laten voorzien van een controle stempel gaan we direct door. We krijgen hier een appel en een flesje water. Trouwens tochten van Le Champion staan bekend om de goede verzorging. We nemen wel even een korte rust bij de Molenwijkpark rustpost. AH sponsort deze tocht ook en hier krijgen we een mini stolletje wat we hier opeten en het smaakt voortreffelijk. Ook krijgen we hier een flesje Cool Cow chocolade melk, ik heb er nog nooit van gehoord maar het smaakt echt heel goed.

Ook dit jaar is er door Pink Ribbon weer een Pad Der Spreuken aangelegd. Ook delen ze rosse flesjes met water uit.
Als we bij stempelpost 3, Vredeweg in Zaandam komen laten we hier alleen onze kaart stempelen en krijgen we een vruchtenreep.

We moeten nu nog ongeveer 5 km en komen langs een huis waar de bewoonster er voor gezorgd heeft dat men haar huis niet ongemerkt voorbij gaat.
de dame in kwestie staat er ook naast en is er duidelijk trots op dat ik er foto's van maak.

Niet veel later gaan we via de Havenstraat naar Het ZaanEiland. Aan het begin van de Havenstraat zie ik weer de grappige tekst op een schuurtje wat ik vorig jaar ook al fotografeerde en op mijn blog plaatste.

Op het ZaanEiland ligt een Rode loper uitgerold waar we als wandelaars overheen mogen lopen. Via de William Pontbrug lopen we het centrum van Zaandam in.

Op onze routekaart staat bij de Highlights die we onderweg tegenkomen ook het Het Czaar Peterhuisje wat een dependance is van het Zaans Museum. In deze woning verbleef de Russische Tsaar Peter de Grote acht nachten, waardoor het een beroemde plek is geworden. Maar ook Napoleon, andere Russische tsaren en Nederlandse vorsten hebben een bezoek gebracht aan deze woning. In en rondom het huisje zijn verschillende objecten aanwezig die hieraan herinneren.
Maar hoe ik ook kijk ik zie het huisje niet (trouwens misschien is dit wel een leuk uitje als ik weer eens bij mijn zusje in Amsterdam logeer)

We komen over De Dam in Zaandam waar de terrassen vol met wandelaars zitten. Gelukkig is de route naar Het tot Dam Park veel gezelliger dan vorig jaar en om mij heen hoor ik dit ook andere wandelaars zeggen.
Het Dam tot Dam Park is het Burgemeester in ’t Veldpark. Als we er in de buurt zijn horen we de muziek al.

Niet veel later krijgen we onze finish-stempel en onze medailles. Ook deze keer is het weer een pracht medaille. Bij tochten van Le Champion zijn dit altijd pracht exemplaren. Alleen voor de medaille zou je de tocht al lopen.

We laten onze wandelboekjes afstempelen en gaan naar de bussen die ons naar het station van Zaandam brengen. Gelukkig dat de organisatie dit jaar bussen heeft ingezet voor vervoer naar het station want ik vond het vorig jaar een afknapper dat ik helemaal van het park terug naar het station moest lopen.

Karin en ik proosten nog met een heeeeeeel groooooooot glas Amstel Radler op het feit dat we zonder problemen de tocht volbracht hebben.
Trouwens we hebben het niet slecht gedaan. In vier en een half uur 20 km dat ik had ik niet van tevoren durven dromen.
We besluiten om in Amsterdam ergens te gaan eten. Janny ziet niet ver van het station en steakhouse "The Grasshopper" genaamd en het lijkt ons wel wat. Een poosje lekker zitten en uitrusten in een rustig omgeving dat trekt ons wel. We moeten voor de rust naar de tweede verdieping maar hebben hier dan ook een prima plaats.

Karin en ik gaan voor de spareribs en Janny voor de saté. Het smaakt ons prima en het zitten doet ons ook goed. Als afsluiting gaat Janny natuurlijk voor een sorbet en wij offeren ons ook maar op om met haar mee te doen.

Dan wordt het tijd om naar het station te gaan en de trein naar Groningen te nemen. Om 20 uur 15 komen we in Groningen aan en manlief staat al met de auto op onze te wachten.

Het was een fantastische dag. Zonder problemen heb ik de tocht kunnen lopen. Dit is dan toch een voordeel van de prednison die ik weer moest gaan gebruiken.
Wel ben ik me ervan bewust dat ik door mijn wandelmaatjes Janny en Karin wat het tempo betreft mooi mee op sleeptouw genomen ben. Als ik alleen geweest zou zijn zou ik er beslist veel langer over gedaan hebben dan de vier en half uur van nu.

Janny en Karin bedankt voor jullie steun en hulp, ik heb van de dag genoten.