De week van verhuizen en ziek zijn. Week 2

Afgelopen week zijn we van kamer gewisseld. Alhoewel we bij het boeken van onze reis onze voorkeur voor een kamer hadden aangegeven kregen we deze bij aankomst niet en het hotel zat toen ook helemaal vol. Ik vond dit wel jammer maar het was niet anders. We kregen een kamer met direct zeezicht maar wij hadden vorig jaar zeezicht en zicht op de bergen wat we geweldig vonden. Manlief zei vragen we toch later of we nog kunnen verhuizen maar ik vond het eigenlijk te veel werk als je eenmaal geïnstalleerd bent.
Maar toen Victoria, van Guest Relations, ons vroeg of onze kamer naar wens was zei ik dat het ging. Ik vond dat wij er nauwelijks zon op het balkon hadden dat zal in de zomer hier heerlijk zijn maar nu is zon toch wel fijn want daarom zijn we ook een paar weken hier om wat zon te zien.
Nadat Victoria bij de receptie geweest was zei ze dat we de dag erop een kamer konden bezichtigen en als deze ons zou aanstaan dan konden we er heen.
Nu de kamer was zowel met zon op het balkon als met de indeling prima en we hoefden er dan ook niet over na te denken, we gingen verhuizen!

In het begin van onze tweede week was het weer hier niet bepaald mooi maar in Nederland was het nog minder. Daar werd zelfs de eerste schaatsmarathon op natuurijs gehouden. Wel konden we nog regmatig een wandelingetje maken in de omgeving.
Op het strand (kiezelstrand) zie je van alles liggen. Ik vraag me dan b.v. af waar komt zo'n steen wel niet helemaal vandaan.

, 

Of hoe lang ligt dit stuk touw al wel niet in het water. Ik vind het heerlijk om zo over het strand te lopen hoewel het niet echt makkelijk loopt met al die kiezels en er zijn soms grote bij.

Als we het strand af gaan en op een weg komen waar nauwelijks auto's laat staan mensen langs komen zien we een tentje waar Turkse thee gezet wordt. We gaan er een kijkje nemen en er wordt ons uitgelegd hoe hij het zet.
Hij stookt het met hout en laat ons zien hoe het precies werkt. Ik heb geen idee waar zijn klanten vandaan moeten komen want het is echt een tentje waar nauwelijks passanten langs komen.

Deze week regent het ook een paar dagen en is er nauwelijks zon. Dit is een gelukje bij een ongelukje want zowel manlief als ik hebben deze week een staartje van de griep. Ik moet zelfs een dag het bed houden omdat ik me heel beroerd voel en erge hoofdpijn heb. Ook heb ik een erge vastzittende hoest waarvoor ik bij de apotheek medicijnen ga halen.

Deze week ondernemen we nog niet zo erg veel omdat ik me nog lang niet fit voel. Wel wandelen we af en toe een stukje in de tuin van het hotel. De tuin ziet er mooi verzorgd uit en er wordt dagelijks in gewerkt door een aantal tuinmannen.

De laatste dag van deze tweede week besluiten we toch om even naar Kemer te gaan. Kemer is de grotere plaats waar het plaatsje Kiris waar wij zitten bijhoort. Ik heb wat kleine boodschapjes nodig en in Kiris hebben ze alleen winkels voor toeristen. Ook heb ik een klerenmaker nodig voor een rits en Turkse klerenmakers zijn heel goed. In Nederland zegt men direct dat het niet meer gemaakt kan worden maar hier kunnen ze bijna alles maken en dit meestal nog voor een koopje ook.

Ook gaan we naar de patisserie waar we de vorige twee jaren ook regelmatig heengingen. Ook dit jaar smaakt de cappuccino en de kokoskoeken er nog geweldig.

Ondanks dat ik niet topfit ben deze week geniet ik toch van deze vakantie. Het is gewoon al heerlijk dat je niet hoeft te bedenken wat er gegeten moet worden en wat voor boodschappen er in huis gehaald moeten worden.

Ondanks dat ik niet helemaal fit ben toch een heerlijk weekje.