Vierdaagse Minicruise Middenrijn langs de Loreley 24 tot 27-04-2017

foto van internet

Gingen we voorgaande jaren altijd als familie, van mijn kant, voor een lang weekend naar een vakantiehuisje op de Veluwe dit jaar braken we met deze traditie. Mijn schoonzusje was namelijk maanden geleden met het voorstel gekomen om eens een minicruise te doen. Omdat er ook personen bij waren die geen lange afstanden konden lopen vonden we dat allemaal een heel goed  idee. Deze keer nam mijn zusje ook haar vriendin Mine mee.

Dag 1:

Vanuit Arnhem vertrokken we met een touringcar naar Keulen waar MPS Statendam al op ons lag te wachten. Bij aankomst aan boord stond er een uitgebreide lunch klaar. 

´s Middags genoten we van het uitzicht en werd de hele bemanning onder het genot van een welkomstcocktail aan ons voorgesteld.

Het was s'middags lekker zonnig weer en heel veel gasten zaten op het zonnedek. Ook wij deden dit. We kwamen langs Köningswinter en zagen Kasteel Drachenburg en Drachenfels in de verte liggen. Voor woensdag stond er een excursie naar de Drachenfels op het programma.

Door het erge inzoomen zijn de foto's niet zo duidelijk. Ook zijn sommige foto's binnen gemaakt achter het glas en daardoor zijn ze ook niet altijd zo goed gelukt.

Manlief kon alles wel duidelijk zien want hij keek regelmatig door zijn verrekijker. Hij kon me dus al van tevoren zeggen als er iets heel moois te zien was. 

We kwamen langs Remagen en zagen de beroemde Ludendorffbrug, beter bekend als de "Brücke von Remagen". Gebouwd tijdens de Eerste Wereldoorlog,en was tijdens de Tweede Wereldoorlog de laatste intact zijnde brug over de Rijn. De Duitsers hebben meermaals geprobeerd de brug op te blazen, maar hij bleef ongeschonden in handen van de Amerikanen, tot hij in maart 1945 alsnog instortte. 

In de torens is nu een museum die het verhaal van de brug vertelt.

Na het diner bereikten we de stad Andernach. Na het diner ging ik nog een klein wandelingetje maken met mijn schoonzusje. 

 

Het was jammer dat het al aardig donker was want nu was die stadsmuur die nog tamelijk goed in tact en tevens erg hoog is niet goed te fotograferen en op sommige plaatsen was het ook behoorlijk donker. Toch was het wel even lekker om een stukje te lopen want van het vele zitten zou je bijna stijf geworden zijn.

Toen we weer aan boord kwamen hingen we onze kaartjes weer op het boord zodat men wist dat we weer aan boord waren hoewel het schip pas de volgende ochtend vroeg zou vertrekken.

Nadat we in de salon nog wat gedronken hadden en naar de live muziek geluisterd hadden werd het tijd om naar bed te gaan. Het was toch wel een luxe dat je eigenlijk nergens aan hoefde te denken. 's Avonds werd in je hut de bedden die overdag tot banken dienden weer omlaag geklapt door de housekeeping en lag er een chocolaatje voor je klaar.

De eerste dag was erg geslaagd en het het weer was boven verwachting goed. 

Dag 2:

Nog voordat we naar het ontbijt gingen had het schip al koers gezet naar Koblenz waar we in de loop van de ochtend aankwamen. 

Koblenz een prachtig gelegen oude stad die ingeklemd ligt tussen de samenvloeiing van de Moezel en de Rijn. Met een geschiedenis die terug gaat tot de Romeinse tijd meer dan 2000 jaar geleden. Kerken, kastelen, paleizen en deftige burgerhuizen getuigen van een rijk verleden. Oude vestingmuren , burchttorens, kastelen en patriërshuizen zijn de overblijfselen uit een bewogen verleden.  De Romeinen vermelden ongeveer 14 jaar na Chr. de naam Castrum ad Confluentes wat betekent nederzetting bij de samenvloeiing Hier eindigt de Moezel en stroomt in de Rijn. Dit punt, het Deutsches Eck zagen we vlak voordat we aanlegden in Koblenz, Het klinkt als de naam van een typisch Duitse kroeg, maar het is de naam van de spitse landtong aan de samenvloeiing van de Rijn en de Moezel. Nadat de Duitse Orde zich hier in 1216 had gevestigd, kreeg de plek de naam Deutsches Eck. Als dank voor de vereniging van het Duitse keizerrijk werd er in 1897 een standbeeld voor keizer Wilhelm I opgericht. Het werd in 1945 verwoest, in 1953 tot monument voor de Duitse eenheid uitgeroepen en in 1993 als reconstructie herbouwd. Het in totaal 37 meter hoge monument en trekt veel bezoekers per jaar en behoort sinds 2002 tot het UNESCO-werelderfgoed Boven Midden-Rijndal.

We gingen deze dag mee met een korte stadsrondrit door Koblenz. Tegenover de aanlegsteiger van het schip was deze grappige muurschildering te zien. Eigenlijk kwam ik al ogen te kort terwijl we op de "Altstadt Express" stonden te wachten. In bijna iedere gevel van de oude gebouwen en huizen was iets moois te ontdekken.

Ook zien we de vesting Ehrenbreitstein 118 meter boven de Rijn uitsteken als we op de Altstadt Express staan te wachten.

De vesting Ehrenbreitstein, de op een na grootste behouden gebleven vesting van Europa, werd in haar huidige vorm tussen 1817 en 1828 gebouwd. De oorsprong reikt evenwel terug tot het jaar 1000. De meest recente archeologische vondsten wijzen zelfs op een voorchristelijke nederzetting. Deze ongeëvenaarde architectonische parel aan de Rijn is nog bijna volledig intact. De vesting en sommige delen van de opgravingen zijn te bezichtigen.

De wandelpromenade zag er mooi verzorgd uit, overal stonden in de borders mooie bloeiende bloemen en planten.

Nadat iedereen in het treintje een plaatsje had gevonden gingen we de Alt Stadt in. Foto's maken viel niet mee want soms stond ons wagonnetje er niet goed voor. En het treintje reed ook nogal schokkerig. Maar we kregen wel globaal een indruk van de stad. 

Omdat op een ongunstige plaats in het treintje zat om foto's te nemen en toen ik wel op een goede plaatst zat voor een foto moest ik de accu van mijn fototoestel verwisselen daarom zijn er helaas geen foto's van de rondrit.
Toen we weer terug bij de boot waren hadden we nog tijd voordat we uiterlijk op de boot moesten zijn en manlief en ik besloten om nog even in de buurt van de boot te gaan rondwandelen.

Allereerst zagen we direct in een steegje aan een muur de Schürger Madonna hangen.
Het origineel, dat in 1532 door havenarbeiders is gevonden, in de Moezel, stond eeuwen in hetzelfde huis en werd vereerd als een Heiligdom. In 1961, verdween Madonna in particuliere handen. Op initiatief van de parochie van Onze Lieve Vrouw werd een replica aangekocht.

We passeerden een rood gebouw wat vroeger de Stedelijke Meelwaag was. Het oorspronkelijk gebouw kwam uit 1582 maar is 2x verwoest en werd voor het laatst in 1948 weer opgebouwd.

In de erker zijn figuren van de aartsengel Michael met de draak, Moeder Gods, Vrouwe Justitia en een engel met Tobias en de vis te zien.

We kwamen langs het Dreiköningenhaus voordat dit gebouw, gebouw werd was er op die plaats de Heilige-Altaar van drie Koning tuin.

Boven de ingang in vierkante erker is een driedelige reliëf te zien. In het reliëf, dat bewaard is gebleven als een van de laatste voorbeelden van dergelijke erker reliëfs in de woningbouw van Koblenz van de 17e en 18e eeuw, is de Aanbidding der 3 Wijzen te zien.

We liepen naar de Jesuitenplatz en zagen de Jezuïtenkerk. De kerk werd gebouwd in 1613-1617 en heeft een gotisch roosvenster en een Renaissance portal. In het midden van Portalrahmung de patroonheilige van de kerk, Johannes der Täufer staat. Links van hem is Ignatius van Loyola (1491-1556), stichter van de jezuïetenorde, getoond, rechts zijn metgezel, de apostel van India en Japan, Franz Xaver (1506-1552).

Ook het Rathaus bevindt zich op dit plein, in 1695 gebouwd als een Jezuïetencollege. Het is een mengeling van Gotiek,  Renaissance en Barok.

Eigenlijk moest je steeds omhoog kijken want er was zoveel moois te zien aan de gevels van de gebouwen. Als je alles heel uitgebreid in Koblenz zou willen bekijken moet je er wel een paar dagen blijven.

In de Altstadt Express waren we langs de Florinsmarkt gekomen. De Florinsmarkt was in de oudheid het  politieke en economische centrum van de stad Koblenz. Toen we er langs kwamen werd het verhaal van de Augen Roller verteld. Ik wilde nog graag hier even wat dichterbij een kijkje gaan nemen.

Florinskerk

Onder de torenklok van het Kauf- en Danzhaus is de zogenaamde "ogenroller"te zien. Volgens een legende verzocht roofridder Johann Lutter zu Kobern bij zijn terechtstelling in 1536 de omstanders een monument voor hem op te richten want dat zou de stad geluk brengen. Nog op het schavot rolde hij met zijn ogen en stak zijn tong naar de omstanders uit.Evengoed richtten de stedelingen dit monument voor hem op en dus draaien zijn ogen van links naar rechts in het ritme van het uurwerk en steekt de ridder om het half uur zijn tong uit.

Das Altes Kauf- und Danzhaus met de Ogenroller

Voordat we weer richting de boot gaan passeerden we nog de pastorie van de Onze-Lieve-Vrouw kerk.

Toen we aan boord waren duurde het niet lang meer of de lunch werd geserveerd en zette het schip koers naar Boppard.
We konden mooi uitkijken voor in de salon van het schip en tijdens de tocht naar Boppard zong er een koor wat ook op het schip meereisde wat liederen.

Toen we in Boppard waren gingen we allen van boord om een kijkje in het stadje te nemen.
Ooit behoorde Boppard tot het Romeinse Rijk en luisterde naar de naam ‘Baudobriga’, wat later verbasterd is tot Boppard. Restanten van de Romeinse tijd zijn nog te zien in Boppard, hoewel er ook veel in de loop van de jaren verdwenen is.

We slenterden door de klinkerstraatjes en bewonderden de vakwerkhuizen hoewel er één in een wel heel slechte staat was.

Ook brachten we een bezoek aan de Sint-Severuskerk. Deze kerk is 2015 door paus Franciscus verheven tot baseliek. De kerk werd in de 12e en 13e eeuw gebouwd. De kerk is een mooi voorbeeld van laat romaanse architectuur en is gewijd aan de heilige Severus van Ravenna († ca. 348). Sinds 2002 maakt de Severuskerk deel uit van UNESCO Werelderfgoed "Boven Midden-Rijndal".

 's Avonds na het diner kon er Bingo gespeeld worden en natuurlijk deden wij hier ook aan mee. Manlief en ikzelf wonnen zelfs nog een prijs. Zo was er alweer een eind gekomen aan dag 2. Ook vandaag hebben we ons geen minuut verveeld.

Dag 3:

"Ich weiß nicht was soll es bedeuten

Daß ich so traurig bin;

Ein Märchen aus alten Zeiten,

Das kommt mir nicht aus dem Sinn".

Dit is  eerste couplet van het “Lorely-lied”, waarvan de tekst van de Duitse dichter Heinrich Heine is en stamt uit het jaar 1824. De Lorely is een enigszins vooruitstekende rots in de Rijn, in het mooiste gedeelte tussen Koblenz en Bingen, nabij de stad Sankt Goarshausen. De rots steekt bijna loodrecht omhoog, en is iéts hoger dan zijn omgeving, maar verder eigenlijk niet zo héél opvallend. Toch heeft hij een mythische uitstraling, die mede te danken is aan de legendevorming : bijna iedereen weet zich wel het verhaal te herinneren van de schippers die op de onweerstaanbare lokroep van de nymf die op de rots zetelde afkwamen en een treurige dood in de golven vonden.

foto van internet

Vandaag voer het schip eerst naar Oberwesel en passeerden we de Loreley.  Bij Oberwesel keerden we en kwamen we nogmaals langs de Loreley. 

Na de koffie was er "De Statendam in Beweging" op het bovendek. Er werden wat fittniss-oefeningen gegeven en schoonzuslief en ik deden hieraan mee.

We zagen zeven rotsblokken in het water liggen; "Die Sieben Jungfrauen" Hier werd ons een sage over verteld. Het zijn de zeven versteende dochters van graaf de graaf van Schönberg. Hun verstening was loon hun voor hun ongevoeligheid. Zo mooi als de zusters eruit zagen, zo koud en gevoelloos waren zij ten opzichte van de liefde. Iedere ridder die voor hun hand kwam wezen ze af.

In de loop van de middag meerden we in Königswinter aan. We gingen met een tandradbaan naar de Drachenfels.

Volgens de legende zou een kwaadaardige draak op de Drachenfels hebben huisgehouden. Hij zou gewelddadig aan zijn einde zijn gekomen, waarbij zijn bloed langs de rots stroomde. Als herinnering aan deze mythische gebeurtenis noemt men de rode wijn afkomstig van deze helling: "Drachenblut".

Boven hadden hadden we een prachtig uitzicht over het Rijndal en het Siebengebirge. We konden zelfs de Statendam zien liggen.

Het zou denk ik ook wel leuk geweest zijn om terug naar Köningwinter te lopen maar het was maar goed dat we ik dit niet deed want we moesten toen we aan boord waren naar Bonn. De waterstand was extreem laag in de Rijn en zou schade aan het schip hebben kunnen geven.

We hadden die avond ook het Captains Dinner maar doordat er van alles geregeld moest worden kwam de kapitein halverwege het diner pas. Maar het diner smaakten ons er niet minder om.

Zuslief en Mine hadden de grootste lol met het voor de fun aan doen van hun zwemvesten. Ook de beer die manlief met de bingo gewonnen had en die zuslief gekregen ( ze is een beetje gek van beren) genoot van de voorbij varende schepen.

We gingen ook vanavond naar de salon waar hele leuke live-music gespeeld werd. 

Dag 4:

De laatste dag was alweer aangebroken. Voor het ontbijt zette het schip al koers naar Keulen.
Keulen is natuurlijk vooral bekend om zijn Dom. Toch is er ook veel Romeinse historie te zien in Keulen. Want ooit heersten de Romeinen zelfs in grote delen van Noord Europa. Eén van de grootste noordelijke Romeinse nederzettingen was Colonia Agrippina, dat tegenwoordig bekend staat als Keulen. De stad groeide uit tot de hoofdstad van de Romeinse provincie Germania Inferior. Ondanks zware bombardementen tijdens de Tweede Wereldoorlog valt er voor liefhebbers van de Romeinse geschiedenis nog ruim voldoende te genieten in Keulen. Er zijn resten van Romeinse torens en stadsmuren te zien in de openlucht.
Na het ontbijt gingen we met een bus een stadsrondrit maken. Er werd uitleg gegeven in het Nederlands en in het uur dat de rondrit duurde kwamen we heel wat te weten over de stad.

Na de rondrit gingen we aan boord en kregen we nog broodjes en toen was het tijd om de bus in te gaan die ons weer naar Arnhem bracht.

Het was ondanks dat het een mini-cruise was een reis waarin we veel gezien hebben. Het weer was ook goed. Ik had van tevoren gedacht dat er allemaal ouderen aan boord zouden zijn maar dat was niet zou. De jongste was 14 maanden. Ook was de verzorging top, het eten erg lekker en de service geweldig.

Het was erg gezellig om met elkaar deze mini-cruise te maken. Ik zou het zo weer willen overdoen.

Medereisgenoten allemaal bedankt voor jullie gezelligheid!