Een paar weken Turkije (week 11, slotweek)

Deze laatste week stond min of meer al in het teken van afscheid nemen. De hele week was het warm en zonnig weer en daarom lagen we iedere dag ook wel een klein poosje op het strand.
Het is goed te zien dat langzamerhand het toeristenseizoen aanbreekt want deze week varen er iedere dag wel piratenboten langs de kust die een excursie naar Phaselis maken.

Ook was het gerenoveerde indoor zwembad klaar en zwom ik daar in. Ik moet zeggen dat het prachtig geworden is en dat de temperatuur van het water daar nu aangenaam is. In voorgaande jaren was het water daar erg koud dus ik zwom daar niet al te vaak in.

Doordat het indoor zwembad klaar is is het tijdelijk indoor bad weer eeen buitenbad geworden waar het water van verwarmd is (toen het het tijdelijke indoor bad was stond er een soort tent over)

Deze week brachten Manlief en ik ook nog een bezoek aan onze vaste kappers hier in Turkije. De prijs is heel laag en de Turkse kappers zijn heel goed. Ik liet ook nog mijn wenkbrauwen epileren en verven maar de prijs bleef gelijk aan wat ik moest betalen voor wat ik de vorige keer moest betalen voor alleen het verven van mijn haar. 
Ook brachten we een tas met kleding naar de stomerij.

We hadden gehoopt dat we nog wel een keer over de dam naar Çamyuva hadden kunnen lopen maar dat zat er deze vakantie niet in. We moesten iedere keer over de brug.

Het is nu nog nauwelijks voor te stellen dat deze rivier of kreek zoals ze het hier noemen na de tornado van eind januari een snel stromende wilde rivier was met fatale gevolgen.

Ik begrijp nu ook wel dat bij ons in Nederland soms Polen op de snelweg rijden want het is hier ook heel normaal dat je op zulke wegen mag lopen en fietsen.

In het begin vond ik het doodeng om op zulke wegen te lopen maar het went en de automobilisten houden echt rekening met je.
Ook zagen we deze week weer een paar bijzondere dingen onderweg. Bij een slager hingen buiten worsten te drogen en ook nu vond deze het weer super leuk dat wij er een foto van maakten en wilde dat ik ook een foto maakte van hem met zijn kind en Manlief.

Toen we in Kemer afscheid gingen nemen van Achmed, een zeer aardige echte moslim, waar we regelmatig mee spraken zagen vrouwen die sinaasappelschillen aan het rijgen waren. We begrepen dat deze gedroogde werden maar ze hadden het ook over suiker dus waar ze voor gebruikt gingen worden werd me niet duidelijk.

Housekeeping heeft steeds geprobeerd om het nestje wat de musjes aan het maken waren onder de overkapping van ons balkon te verwijderen maar uiteindelijk hebben de musjes toch gewonnen. Dat de housekeeping hier niet zo blij mee was begreep ik wel wat iedere dag lagen er allerlei takjes op het balkon.

Manlief haalde ook nog een grapje uit met een foto die hij maakte bij het laatste bezoek aan ons vaste adres waar we altijd een Turkse thee dronken.

Wat ik ook altijd heel grappig vind om te zien is dat vrouwen vaak in de aanhanger van een tractor zitten bij hun man en ze zwaaien dan ook nog vriendelijk naar je.

Als afsluiting van onze vakantie gingen we nog een keer a la carte eten in het Turkse restaurant. Ik nam er weer een Adana Kebab wat die vind ik er erg lekker.

Omdat de luchtvaartmaatschappij waarmee we gekomen zijn failliet is vliegen we nu met een andere maatschappij een dag later terug. Wel worden we nu al om 's nachts 3 uur van ons hotel opgehaald en landen we om 8 uur 30 in Münster als alles naar wens gaat.

Ook dit jaar hebben we weer erg genoten en ons geen minuut verveeld.
Als ik weer thuis ben zal ik wel verschillende dingen missen zoals:
Gastvrijheid, behulpzaamheid en vriendelijkheid van de bevolking.
Wakker worden en vanuit je bed de zee zien en vanaf je balkon de sneeuwberg
Niet na te hoeven denken wat we zullen eten.
De ayran drank.
En natuurlijk Dansertje de poes die hier al is zo lang wij hier komen en altijd komt als we haar roepen maar ik zal wel erg blij zijn dat ik onze kater Solo weer zal zien na 11 weken.