Wandelend van Veendam naar Winschoten via de Pekela's 02-06-2019

Ondanks dat er deze dag de Turftocht voor fietsers georganiseerd werd besloot ik deze dag te gaan lopen naar Winschoten. Ik had gezien dat de afstand ongeveer 20 km zou zijn als ik via de Pekela's (Oude en Nieuwe Pekela) zou gaan. Als ik op een wegwijzer De Pekela's zie staan moet ik altijd aan mijn moeder denken want toen zij dit voor het eerst zag staan vroeg ze is er naast Oude en Nieuwe Pekela ook De Pekela's. Ik vond het ook wat vreemd toen ik het de eerste keer zag staan
Ik kwam toen ik onze wijk uit was al snel langs het hertenkamp

Ik kwam langs de mooie Ubbo Wilkens fontein, trouwens in Veendam komen steeds meer fonteinen maar die zijn modern. Mijn voorkeur heeft deze fontein toch wel.

Zeg nu zelf de Ubbo Wilkens fontein is toch heel wat mooier dat deze strakke fontein.

Via een fietspad ging ik naar de Ommelanderwijk en werd ik door de deelnemers van de Turftocht ingehaald. 

De weg naar Nieuwe Pekela was best lang en ik vond dat er niet veel interessants was te zien of het moest de levensboom zijn in het bovenlicht van de voordeur van een boerderij.

Een levensboom is in de bouwkunde een veelal gietijzeren ornament dat in het bovenlicht van een deur is aangebracht. In Nederland ziet men ze vaak bij oudere huizen en boerderijen. De beglazing is aan de binnenzijde van het bovenlicht aangebracht.

Dit doorgaans wit geschilderde, symmetrische ornament vertoont in het algemeen een rijkversierde, rechtopstaande stam met een weelderig, gestileerd wortelstelsel en een bescheiden kruin, waarin zich twee belletjes of klokjes bevinden. Het geheel wordt soms gecompleteerd door een twee- of viertal, eveneens gietijzeren, hoekstukken. De levensbomen werden sinds de 2e helft van de 19e eeuw gefabriceerd in ijzergieterijen.   

Toen ik bijna in Nieuwe Pekela was kwam ik langs de voormalig aardappelmeelfabriek "Pekela & Omstreken " Deze fabriek was van 1900 tot 1980 in bedrijf.

Ik liep nu langs het Pekelderdiep van Nieuwe Pekela naar Oude Pekela. Intussen was het behoorlijk warm geworden en toen ik een bankje tegen kwam besloot ik daar even een rust te nemen en wat te eten.

Ik vond het best een lange weg maar er was genoeg te zien en daarom was het niet saai. Mijn oog viel op een mooi wit klein kerkje het is het is de Evangelisch Lutherse kerk.
De kerk is gebouwd in 1865 en heeft een begraafplaats en baarhuisje. Ze maken deel uit van de cultuurhistorisch waardevolle bebouwing van Nieuwe Pekela. De kerk is gelegen nabij de grens van Oude en Nieuwe Pekela. De Lutherse gemeenschap is ontstaan door Duitse turfgravers die zich in Pekela hebben gevestigd. De Evangelisch-Lutherse gemeenschap was de eerste kerkelijke gemeente, naast de Hervormde, die een eigen kerk stichtte in Pekela. In 1758 kocht de gemeente een perceel land waar in 1762 de eerste kerk werd gebouwd. Deze kerk brandde in 1865 af. In het zelfde jaar wordt de kerk herbouwd. In 1899 wordt een begraafplaats aangelegd achter het reeds bestaande Lutherse hof aan de noordwest zijde van de kerk.

De begraafplaats is de enige begraafplaats met een Lutherse signatuur in Nederland. 

Toen ik langs ijssalon Gerringa kwam besloot ik een ijsje te nemen, niet zo'n grootte als buiten stond hoor, haha. Ook nam ik er iets te drinken want het vochtgehalte moest met zulk warm weer wel aangevuld worden.

In alle bijna alle lintdorpen langs een diep of kanaal zijn hier beelden van scheepsjagers te zien en dit was hier in Oude Pekela niet anders.

 Ik had het plan om via het fietspad dat langs het Pekelderdiep loopt naar het verpleeghuis te gaan. Even schrok ik wel want ik zag dat er hekken stonden maar het zou later in de week afgesloten worden. Volgens mij zouden ze iets aan de oevers gaan doen. 

Toen ik op het fietspad liep zag ik Waterpark Tusschenwegen steeds dichterbij komen.

Het natuurgebied Tusschenwegen bestaat veelal uit open water, plas- en moeraszones. Aan de noordkant ligt een waterkunstwerk in de vorm van "natte ogen". Het zijn twee naast elkaar gelegen vijvers, die door hoogteverschil in elkaar overstromen. Het gebied is bij wateroverlast tevens waterbergingsgebied.

In het gebied lopen ook Schotse Hooglanders het is een sober dier. Hij kan prima overleven met voedsel van een lagere kwaliteit en is geschikt om het hele jaar buiten te blijven. De Schotse Hooglander met zijn stoere uiterlijk is een erg vriendelijk ras wat goed samen gaat met publiek. Ze worden ingezet als natuurlijke begrazer in diverse natuurgebieden in Nederland. Zo ook dus in het natuurgebied Tusschenwegen.

Ik zag dat de Schotse Hooglanders het net als ik erg warm hadden want ze stonden zelfs in het water (doordat ik er moest inzoomen is de foto niet zo erg duidelijk geworden maar dit was nog de beste foto) 

Ik zie aan het eind van het fietspad de Bruggeschans. 

Tijdens de Tachtigjarige Oorlog was Winschoten meermalen het strijdtoneel van de het Staatse leger tegen de Spaanse troepen. In februari 1624 kwam de versterking van de defensie hoog op de agenda te staan: Spaanse troepen vielen het zuidoosten van Groningen binnen en staken zeven grote dorpen in brand. Om een aanval vanuit de richting Blijham, Wedde en Bourtange te voorkomen, werd ten zuiden van de weg van Winschoten naar Blijham bij de "Hooge (vaste) Brugge" over de Pekel-Aa aan de noordzijde van deze rivier een schans aangelegd, de Bruggeschans. De schans was vooral het strijdtoneel tijdens de Munsterse invallen in 1665 en 1672. Tegen het eind van de 17e eeuw lijkt de Bruggeschans van weinig betekenis meer te zijn. De schans heeft maar kort als verdedigingswerk gefungeerd (1624 – ca. 1672).

In de laatste jaren van de zeventiende eeuw nam het belang van de schans af. De Pekel-Aa was toen maar 4 à 5 roeden breed (ca. 15 meter). Bovendien waren er voor een aanvaller voldoende alternatieve routes om Winschoten te passeren. In de achttiende eeuw is de schans geleidelijk aan vervallen en vermoedelijk geslecht. In het kader van het project Grensland-Vestingland zijn de oude vestingcontouren zichtbaar gemaakt. In 2008 is Bruggeschans gereconstrueerd.

bron: internet

Ook hier zag ik een klein houten gebouwtje net als bij andere vestingssteden boven het water staan, een secreet genaamd. Zulke gebouwtjes werden gebruikt door de soldaten als toilet. 

 Ik had het idee dat er niet echt veel bijzonders te zien was van de Bruggeschans en vervolgde daarom mijn weg naar Old Wolde zonder dat ik over de ophaalbrug was geweest.
Het was die dag best warm en ik was blij dat ik ik in het verpleeghuis aankwam en mijn dorst kon lessen. Manlief kocht in Brasserie een Radler voor me wat me heerlijk smaakte.