Het was die dag bijzonder warm weer maar met de vierdaagse kan het ook erg warm zijn dus dat kon dan een mooie training in de warmte zijn.
Ik had andere wandelschoenen aan dan de vorige keer en toen ik bij het standbeeld van Graaf Adolf in Heiligerlee een rust had gehouden en weer verder wilde gaan merkt ik dat ik opeens veel last aan de zijkant van mijn linker grote teen had. Bij inspectie bleek dat daar een grote blaar zat en ik kon niet anders dan deze doorprikken. Gelukkig ging het lopen toen weer wat gemakkelijker.
Toen ik in Old Wolde was heb ik dankbaar gebruik gemaakt van het bed van Manlief en later op de dag ben ik weer met het openbaar vervoer terug gegaan naar huis.
OEI...zo'n blaar is verrekte pijnlijk hoor, je bent een bikkel!
BeantwoordenVerwijderenDe laatste jaren heb ik regelmatig last van blaren.
Verwijderenaltijd vervelend zo'n blaar Noortje
BeantwoordenVerwijderenhopelijk gaat het al wat beter met je man
groeten
Blaren zijn mijn grootste angst bij een meerdaagse tocht de laatste jaren.
VerwijderenManlief is gelukkig weer thuis.
Geen Compeed bij je? vind ik altijd wel fijn bij blaren.. maar ik prik ze toch ook altijd wel door eerst.. met een gesteriliseerde naald.
BeantwoordenVerwijderenLiggend over de streep in Nijmegen.. is dat ook niet wat? haha! mét vredesteken!! :-P
Compeed gebruik ik de laatste jaren niet meer en zeker niet bij een meerdaagse tocht. Ik trek de huid meestal verder kapot en het blijft niet goed zitten.
VerwijderenHet lag daar heel lekker op het bed van Manlief.
Gelukkig lig je daar lachend, Noortje !
BeantwoordenVerwijderenLie(f)s.
Ik was wel blij dat ik daar lag na die tocht. Het was daar lekker koel want buiten was het erg warm.
VerwijderenDapper van je om toch te wandelen.
BeantwoordenVerwijderenEen blaar is altijd wel lastig.
Man lief ligt er wel goed bij, sterkte met de revalidatie. Hans
Ik baal er wel van omdat ik de laatste jaren last heb van blaren. Eerder wist ik niet wat het was om blaren te hebben.
VerwijderenHet bed van Manlief lag heel lekker. De revalidatie in het revalidatiecentrum is voorbij. Hij is gelukkig weer thuis en loopt alleen buiten nog met krukken.
Je ziet er in ieder geval nog wel vrolijk uit! Vervelend zo'n blaar lijkt me. Ik heb het zelfs soms na het hardlopen: tussen mijn tenen. Dan zijn mijn eigen tenen hun grootste vijand.
BeantwoordenVerwijderenIk had vroeger nooit blaren maar nu heb ik ze regelmatig.
Verwijderen