Lopend van Veendam naar Groningen 07-05-2019

Omdat ik dit jaar toch de Vierdaagse van Nijmegen weer wil gaan proberen te gaan volbrengen is het toch wel zaak dat ik oefentochten doe. Omdat Manlief nog in het UMCG ligt had ik besloten om vanaf huis naar het UMCG in Groningen te gaan wandelen. Omdat ik niet echt meer alleen door verlaten natuurgebieden durf te wandelen nadat er de laatste tijd enkele mensen zomaar vermoord zijn zou ik een heel stuk over de Oude Rijksweg langs het Winschoterdiep moeten. Een heel saai stuk zeker als je alleen wandelt. Maar ja ik begon aan mijn tocht van ongeveer 30 km. en liep al snel mijn woonwijk uit. 

Het weer zag er prima uit hoewel er voor later op de dag regen voorspeld was.

Ik passeerde al snel het huis waar in de zomer een bord hangt dat er Riezen bezems (bezems gemaakt van berkentakken) te koop zijn en in de winter hangt er een bord dat je er je schaatsen kan laten slijpen. Ook kwam ik door het straatje waar altijd klassieke auto's staan.

Al snel liep ik Muntendam binnen, Veendam gaat over in Muntendam, en passeerde ik het oude gemeentehuis, het voormalige brandweerhuisje wat nu een cafetaria is en de Hervormde kerk.

Ik kwam in Tussenklappen. 
Vroeger geschreven als Tusschenklappen of  ook wel Klapstreek genoemd, het is een buurtschap gelegen tussen Muntendam en Zuidbroek. De naam betekent letterlijk: "tussen de bruggen". Een klap is Gronings voor een ophaalbrug. 
Ook dit is een recht stuk langs het Munterdammerdiep maar minder saai dan de Oude Rijksweg en heel wat minder lang.

Nadat ik een stukje door Zuidbroek gelopen had kwam ik weer op een recht stuk weg dat me naar Sappemeer voerde. Aan de overkant van het water waren leuke huizen te zien.

Ik passeerde de koepelkerk.
De Koepelkerk is de eerste speciaal voor preken gebouwde kerk in de provincie Groningen. De kerk werd gebouwd in opdracht van de stad Groningen en is in 1655 in gebruik genomen. De Koepelkerk is een achtkantige kerk met een koperen gedekt koepeldak. Vanaf 1858 was de kerk eigendom van de Nederlands Hervormde Kerk. In 2006 werd de Koepelkerk overgedragen aan de Stichting Oude Groninger Kerken en is vervolgens particulier in erfpacht gegeven.

Ik kwam langs de Rijks Hoogere Burgerschool welke in 1868 gebouwd werd. 
Vroeger was het middelste raam onder de veranda een voordeur. Deze voordeur werd alleen gebruikt na diploma-uitreikingen, de ingang is gelegen in de westelijke zijgevel. 
Aletta Jacobs werd volgens haar eigen Herinneringen in 1870 toegelaten als toehoorder tot deze RHBS. Zij was daarmee het eerste meisje dat een hbs bezocht. 

Vanaf hier heb ik nauwelijks nog foto's gemaakt omdat ik verschillende malen gebeld werd door de transfermedewerkers van een zorginstelling. Er werd een tijdelijk plek voor manlief gezocht omdat het niet nodig was dat hij nog langer in het ziekenhuis bleef maar hij kon ook niet thuis zijn met twee gebroken benen. 
Toen ik langs "Hotel Faber" kwam besloot ik om daar wat te gebruiken en ook om er naar het toilet te gaan.

Via Maartenshoek, waar ik voor Manlief nog een boodschap moest doen bij de Action, kwam ik op de Oude Rijksweg en begon ik aan het zeer lange en saaie stuk van deze wandeling. 
Intussen kwam er ook een hele donkere lucht aan en belde Manlief me ook om te zeggen dat het in Groningen flink regende.
Intussen had ik, na verschillende telefoontjes, gehoord dat Manlief de dag erop voor revalidatie overgeplaatst zou worden naar een instelling in Winschoten. 
Ik zag al snel een van de scheepswerven die zich aan het Winschoterdiep  bevindt.

De scheepswerven bevinden zich in het deel tussen Hoogezand en Waterhuizen (vroeger waren dit er heel wat meer dan tegenwoordig) en ze leggen zich toe op de bouw van o.a. kustvaarders, tankers, bevoorradingsschepen, slepers, binnenvaartschepen, etc. De breedte van deze schepen wordt beperkt door de breedte van de bruggen waardoor ze, na hun voltooiing, naar zee moeten "varen". Hierbij worden de voltooide schepen door sleepboten gesleept aangezien ze in verband met hun beperkte diepgang niet op eigen kracht de haven van Delfzijl kunnen bereiken. Heel kenmerkend bij de werven is dat de schepen worden gebouwd en te water gelaten op een zogenaamde dwarshelling. Hierbij worden de schepen zijdelings te water gelaten en liggen ze naderhand evenwijdig aan het kanaal voor de uiteindelijke afbouw. Hierdoor komt de dwarshelling weer vrij voor het volgende schip in aanbouw.

Hoe dichter ik bij Groningen kwam hoe donkerder de lucht werd en ik begon eraan te twijfelen of ik wel droog in het UMCG zou aankomen. Ook vroeg een pakketbezorgster van Postnl waar ik wel niet op weg naar toe was want ze had me die dag al eerder zien lopen. Toen ik zei dat ik vanuit Veendam naar Groningen liep kon ze dit nauwelijks geloven, zo'n afstand.

Via het Europapark ging ik richting het UMCG maar omdat ik bang was dat ik verkeerd zou lopen vroeg ik aan een man die zijn vuil in een vuilcontainer deponeerde of ik zo goed liep naar het UMCG. Hij zei dat ik goed ging en wees me nog een weg aan die wat leuker was om te wandelen en ook wat rustiger.
En of de duvel er mee speelde de laatste kilometer begon het hevig te regen en kwam ik als een verzopen kat aan in het ziekenhuis waar Manlief bij de ingang op me zat te wachten in een rolstoel.
Op 300 meter na was de wandeling 30 km volgens Samsung Health.